Σάββατο 26 Δεκεμβρίου 2009

Άλλη μια επίθεση σε ελεύθερο κοινωνικό χώρο στη Θεσσαλονίκη


Ανακοίνωση από την Ανοιχτή Συνέλευση Δυτικών Συνοικιών:


Την Παρασκευή 18 Δεκέμβρη στις 7 το απόγευμα 6-8 θρασύδειλοι τραμπούκοι εισέβαλαν στον ελεύθερο κοινωνικό χώρο Δυτικών Συνοικιών, συνεπλάκησαν με δύο συντρόφους που βρίσκονταν εκείνη τη στιγμή στο χώρο και αναποδογύρισαν ότι βρήκαν μπροστά τους μέσα στο χρονικό διάστημα των 30 δευτερολέπτων. Τραγικός απολογισμός τέσσερις θήκες από cd σπασμένες, ένα επιτραπέζιο παιχνίδι ανακατεμένο και τέσσερα ποτήρια κομμάτια.

Το περιστατικό αυτό δε μπορούμε παρά να το εντάξουμε στο πλαίσιο των τραμπούκικων επιθέσεων που συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα σε ελεύθερους χώρους από μιάσματα που δε θέλουν τους ανθρώπους να ασχολούνται με πολιτική και κοινωνικά ζητήματα προσπαθώντας να καλυτερέψουν τη ζωή τους. όσο και να προσπαθούν με ανούσιες κινήσεις να τρομοκρατήσουν, το μόνο που θα καταφέρουν τελικά είναι να ξεχειλίσουν την οργή μας, να θωρακίσουν τα θέλω μας και να μας αποδείξουν για άλλη μια φορά ότι βρισκόμαστε στο σωστό δρόμο για τη ρήξη με τη βρωμιά αυτής της κοινωνίας.

ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΠΑΝΤΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥΣ

Ανοιχτή συνέλευση Δυτικών Συνοικιών

Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2009

Ο Δήμοstock ξεπουλά στη Fenastock

Ποιος ξεπουλά δημόσια γη;
Ποιός χαρίζει δημόσιο χρήμα σε επιχειρηματίες;

Εξοργίζει η απόφαση της Δημοτικής παράταξης που διοικεί το Δήμο μας, να ξεπουλήσει δημόσια γη σε εξευτελιστική τιμή, στην εταιρεία FENA.
Τις τελευταίες ημέρες το δημοτικό συμβούλιο αποφάσισε (με την αρνητική ψήφο της αντιπολίτευσης) την πώληση 280τ.μ. δημόσιας γης στην FENA, τα οποία προήλθαν από την ένταξη της ιδιοκτησίας που χρησιμοποιεί η FENA ως parking, στο σχέδιο πόλης.
Η πολεοδομία του Δήμου εκτίμησε αρχικά την τίμη στα 1.000€ ανά τετραγωνικό μέτρο. Αναφέρουμε ενδεικτικά και για να αντιληφθούμε το μέγεθος του ξεπουλήματος ότι για χώρο που καλείται να αγοράσει ο Δήμος για την ανέγερση σχολείου, ορίστηκε από αρμόδιο δικαστήριο τιμή μονάδας 4.800€.
Πολύ απλά ο Δήμος αγοράζει γη με 4.800€ το τετραγωνικό μέτρο και την ίδια στιγμή ξεπουλά τη δική του με 1.000€.
Και δυστυχώς η εξοργιστική αυτή υπόθεση δεν σταματά εδώ. Ο ίδιος ο Δήμαρχος στο δημοτικό συμβούλιο και προκειμένου «να στηρίξει μία επιχείρηση, που δραστηριοποιείται στα όρια του Δήμου, στην κρίσιμη αυτή οικονομική περίοδο» μειώνει την τιμή στα 650€ ανά τετραγωνικό μέτρο.
Με μια απλή μαθηματική πράξη διαπιστώνουμε λοιπόν ότι ο Δήμος μας χαρίζει 1.162.000€- το τονίζουμε δημόσιο χρήμα- σε μία επιχείρηση.
Τα ερωτήματα πολλά.
Γιατί η Πολεοδομία εκτιμά σε τόσο χαμηλή τιμή, δημόσια γη την ίδια στιγμή που δικαστήρια αναγνωρίζουν σε ιδιοκτήτες πολλαπλάσιες τιμές;
Γιατί επιλέγει ο Δήμαρχος να “στηρίξει” μία επιχείρηση “σε αυτή τη δύσκολη περίοδο”;
Και για να βάλουμε τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση, η ανάγκη στήριξης των συνταξιούχων και των εργαζόμενων δεν ήταν αναγκαία, κύριε Δήμαρχε όταν εσείς ο ίδιος πριν ένα χρόνο καταργήσατε τη δωρεάν δημοτική συγκοινωνία; Αλήθεια με το δημόσιο χρήμα που τόσο γενναιόδωρα αποποιηθήκατε πόσα χρόνια δημοτικής συγκοινωνίας εξασφαλίζαμε;
Και μία ιδέα που μπορεί να σας βοηθήσει, κύριοι της Διοίκησης.
Μήπως, αφού η γη είναι τόσο φτηνή στην συγκεκριμένη περιοχή, να αγοράσει ο Δήμος την υπόλοιπη έκταση; Ανάγκη από χώρους για σχολεία, παιδικούς σταθμούς, πάρκα έχουμε και μεγάλη. Από επιστολή αντιδημάρχου μάθαμε ότι ο Δήμος κινδυνεύει με χρεωκοπία καθώς δεν μπορεί να σώσει τους αδόμητους χώρους. Μήπως λοιπόν να σκεφτείτε την πρότασή μας;
Για μας, τους πολίτες αυτής της πόλης το ξεπούλημα αυτό, δημόσιας γης είναι σκάνδαλο.
Απαιτούμε την άμεση ανάκληση της απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου για την πώληση της έκτασης.

Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2009

Πρωτοφανής καταστολή στη Δανία





Κατά τη διάρκεια της διαματυρίας στις 12/12 στην Κοπεγχάγη με αφορμή τη Σύνοδο για την κλιματική αλλαγή, η τοπική αστυνομία έκανε κάτι πρωτόγνωρο: Συνέλαβε προληπτικά σχεδόν 1.000 από τους περισσότερους από 100.000 διαδηλωτές με βάση έναν καινούριο νόμο, που επιτρέπει την κράτηση για 12 ώρες -στο μέγιστο- οποιουδήποτε πολίτη, με μοναδικό κριτήριο την πεποίθηση της αστυνομίας ότι υπάρχει περίπτωση να παραβεί τον νόμο μέσα στις επόμενες ώρες.

Αυτό είναι το αληθινό πρόσωπο μιας κατά τα άλλα "αναπτυγμένης" χώρας, που δε θα μας εκπλήξει ιδιαίτερα αν εμφανιστεί σύντομα και σ'άλλες μεριές της "πολιτισμένης" Ευρώπης. Κι αυτό επειδή η δημοκρατία τους σταματάει μόλις κάποιος διαφωνήσει με τις πρακτικές τους, πόσο μάλλον όταν γίνεται μαζικά.

Τουλάχιστον εκεί έχουν τα θάρρος να ψηφίσουν έναν νόμο πρώτα πριν αρχίσουν να μαζεύουν κόσμο στην τύχη, αντίθετα με εδώ όπου φορτώνουν ψευδείς κατηγορίες και κατόπιν ισχυρίζονται με θράσος ότι ήταν απλά ένα λάθος.

Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2009

Σοσιαλισμός και βαρβαρότητα


Σύμφωνα με το άρθρο της κυριακάτικης ελευθεροτυπίας (σελ. 18) πέρσι τέτοιο καιρό τις ημέρες της εξέγερσης η δεξιά κυβέρνηση Καραμανλή είχε πραγματοποιήσει περίπου 1000 προσαγωγές υπόπτων και γύρω στις 200 συλλήψεις στον περίπου ένα μήνα της εξέγερσης.

Η ''σοσιαλιστική'' κυβέρνηση του Παπανδρέου - Χρυσοχοϊδη πραγματοποίησε της μισές συλλήψεις και προσαγωγές μόνο σε 2 μέρες. Ότι δεν κατάφερε η σκληρή δεξιά του Μαρκογιαννακη προσπαθεί να το φέρει εις πέρας η ''ευγενική'' φυσιογνωμία του αγαπημένου παιδιού των Αμερικανών Χρυσοχοϊδη. Ο στόχος της σημερινής κυβέρνησης (που ξαμόλησε τους μαινόμενους μπατσους που ξεσαλώνουν μπροστά σε 15χρονα παιδιά και γυναίκες) είναι να τρομοκρατήσουν την νέα γενιά που δεν κουβαλάει κανένα σύνδρομο της ήττας (όπως οι παλιότερες γενιές μετά την εμφυλιακή περίοδο - χούντα) που από ότι φαίνεται είναι η μόνη που έχει πολιτικό αισθητήριο νιώθοντας ότι δεν έχει να χάσει τίποτα, αντιπαρατίθεται στα ίσα με τις δυνάμεις καταστολής. Δυστυχώς για άλλη μια φορά οι γονείς τους άφησαν μόνους παραμένοντας σπίτι βλέποντας ριαλιτι μιζεριαζοντας στο καναπέ της καθημερινής ζώνης τους.

Ο ίδιος ο χρυσοχοϊδης είχε δηλώσει πριν περίπου ένα μηνά στην Ελευθεροτυπία ότι ''ο Δεκέμβρης του '08 συρρίκνωσε τα ποσοστά του Σύριζα και ουσιαστικά έριξε την κυβέρνηση Καραμανλή. Ελπίζω να μην τριτώσει το κακό'' ομολογώντας μάλλον άθελα του τον τρόμο του, μπροστά στο νεανικό κίνημα που δεν μπορεί να ελεγχθεί από κανένα κομματικό μηχανισμό. Τώρα που τελείωσε η σάπια κυβέρνηση Καραμανλή βουτηγμένη από τα σκάνδαλα και την διαφθορά καλείται να διαχειριστεί η άλλη φρουρά του συστήματος την πολιτική- οικονομική κρίση.

Για την ιστορία θα πρέπει να γνωρίζουν οι νέοι που μπαίνουν τώρα στο επαναστατικό κίνημα ότι τέτοιες κυβερνήσεις σαν την σημερινή ήταν πάντα πιο πρόστυχες από της επονομαζόμενες δεξιές. Λόγου χάρη οι δεξιές κυβερνήσεις Ράλλη και Μητσοτάκη στην δεκαετία 80 και 90 αντίστοιχα δεν κατάφεραν να νομιμοποιήσουν τους αντίστοιχους τρομονομους και το κατάφερε η κυβέρνηση Σημίτη με υπουργό μπατσων και καταστολής τον σημερινό yes man Χρυσοχοϊδη που βραβεύτηκε από τους Αμερικανούς μετά τις συλλήψεις μελών της 17 Νοέμβρη λες και είμαστε η 51η πολιτεία των ΗΠΑ. Για να μην μιλήσουμε για τον παππού του σημερινού πρωθυπουργού που ήρθε στην Ελλάδα με τα όπλα των Άγγλων δίνοντας το πράσινο φως να ξεκινήσουν τα δεκεμβριανά και ο εμφύλιος στη χώρα μας.

Πολλά θα μπορούσε να πει κανείς για το προδοτικό ρόλο της σοσιαλδημοκρατίας που σήμερα μεταμορφώθηκε σε σοσιαλφιλελευθερισμο στο ελληνικό και παγκόσμιο ιστορικό γίγνεσθαι. Καθήκον όλων μας είναι να συμπαρασταθούμε στον αγώνα για την απελευθέρωση όλων των συλληφθεντων σε συνδυασμό με την ενίσχυση των αυτό-οργανωμένων συνελεύσεων γειτονιών και επιτροπών δράσης στους εργασιακούς χώρους με την προοπτική την όξυνση της πολιτικής κρίσης και την μετατροπή της σε επαναστικη κρίση που θα φέρει την αλλαγή της κοινωνίας.

Τάσος Κ.

Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2009

Βομβιστική επίθεση παρακρατικών σε ελεύθερο κοινωνικό χώρο



Ανακοίνωση της ομάδας Αλληλεγγύη - Αντιεξουσιαστική Κίνηση (24 Νοεμβρίου 2009):

Σήμερα τα ξημερώματα στις 3:55, ο ελεύθερος κοινωνικός χώρος Buena Ventura (στον οποίο στεγάζεται η συνέλευση της Αλληλεγγύης-Αντιεξουσιαστική Κίνηση), δέχτηκε επίθεση με ισχυρό εκρηκτικό μηχανισμό.

Ο τρόπος με τον οποίο τοποθετήθηκε ο μηχανισμός καταδεικνύει το ηθικό περιεχόμενο των δραστών που δεν είναι άλλο απ'αυτό του δολοφόνου, καθώς στόχος δεν ήταν μόνο το Buena Ventura αλλά ολόκληρη η γειτονιά.

Επιγραμματικά, έσπασαν τζάμια των γύρω πολυκατοικιών σε ακτίνα 15 μέτρων στα οποία επίσης καρφώθηκαν θραύσματα με άμεσο κίνδυνο για τις ζωές των ενοίκων της γειτονιάς καθώς επίσης θραύσματα χτύπησαν 3 αυτοκίνητα, πράγμα που τονίζει το δολοφονικό χαρακτήρα της επίθεσης, αφού γίνεται ολοφάνερο ότι οποιοσδήποτε τυχαίος περαστικός θα μπορούσε να ήταν θύμα της επίθεσης.

Η επίθεση αυτή αποτελεί την κορυφή του παγόβουνου-πλαισίου καταστολής και άνθισης της παρακρατικής δράσης, κάτι που άλλωστε αποτελεί και παράδοση της Θεσσαλονίκης. Αρχίζει από τη δράση της "Καρφίτσα" και απολήγει στην τοποθέτηση του μηχανισμού στο Buena Ventura.

Γίνεται πλέον ολοφάνερο ότι στοχοποιούνται ελεύθεροι κοινωνικοί χώροι, όπως άλλωστε έγινε και πριν από ένα εξάμηνο με την επίθεση στο στέκι των Αγωνιστικών Κινήσεων (Σφεντόνα). Ο τρόπος επίθεσης και η κατασκευή του εκρηκτικού μηχανισμού καταδεικνύει ότι πρόκειται για τους ίδιους δράστες, γεγονός που θέτει το εύλογο ερώτημα για το ποιός θα είναι ο επόμενος και ποιάς κλίμακας δράσης θα είναι αποδέκτης.

Τέτοιες επιθέσεις αποτελούν εκφάνσεις μιας φασίζουσας λογικής που στοχεύει στην τρομοκράτηση των αγωνιστών, μιας λογικής που βρίσκει κάλυψη και νομιμοποίηση σε πρακτικό επίπεδο από την ενορχηστρωμένη επίθεση που διεξάγει η εξουσία απέναντι σ'ότι γέννησε ο περασμένος Δεκέβρης.

Το κυνήγι μαγισσών, το πλαίσιο της μηδενικής ανοχής, η δαιμονοποίηση του αντιεξουσιαστικού κινήματος, τόσο από τα ΜΜΕ, όσο και από το κράτος, δια στόματος του "Προστάτη του Πολίτη" (Χρυσοχοίδη), δίνει το καλύτερο άλλοθι για την δράση κύκλων που λειτουργούν μέσα στο κράτος και παράλληλα με αυτό.

Στο πρόσωπό μας χτυπήθηκε όλο το κίνημα, καθώς θεωρούμε την επιλογή καθαρά τυχαία.

Στη θέση μας θα μπορούσε να ήταν οποιοσδήποτε διάλεγε το μονοπάτι του αγώνα και της αντίστασης.

Μπορούσε να είναι οποιοσδήποτε ελεύθερος κοινωνικός χώρος, στέκι ή κατάληψη. Χτυπήθηκαν μέσα από εμάς όλα εκείνα τα κομμάτια της κοινωνίας που εξεγέρθηκαν το Δεκέμβρη καθώς ο συμβολισμός της ημερομηνίας δε μπορεί να θεωρηθεί τυχαίος, αφού είναι μετά τις μαζικές πορείες της 17 Νοέμβρη και 10 μέρες πριν τις 6 Δεκέμβρη, όπου συμπληρώνεται ένας χρόνος από τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου.

Η απάντησή μας δεν μπορεί να είναι άλλη από αυτή που έδωσε η ίδια η κοινωνία στην περσινή εξέγερση: Το κράτος και τα σκυλιά του δεν μας φοβίζουν.



Συνέντευξη στο tvxs: "Σφοδρή επίθεση με εκρηκτικά σε αυτοδιαχειριζόμενο χώρο στη Θεσσαλονίκη"

Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2009

Για την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου


Ανατύπωση από το blog του Αυτόνομου Σχήματος Φυσικού Α.Π.Θ.:

Για τους δεξιούς και τους σοσια-ληστές κυβερνήτες που έχουν το θράσος να καταθέτουν στεφάνια στο πολυτεχνείο, ενώ είναι αυτοί που εδώ και 35 χρόνια καταστέλλουν ότι αμφισβητησιακό υπάρχει και κινείται…

Για εκείνους που ξεπούλησαν τον αγώνα και τον ίδιο τους τον εαυτό και από αγωνιστές έγιναν υπουργοί και γιάπηδες…

Για τους άλλους που όσο επίμονα προσπαθούν σήμερα να παρουσιάσουν την εξέγερση του πολυτεχνείου ως δική τους, τόσο επίμονα προσπάθησαν να την υπονομεύσουν και να τη σταματήσουν τότε…

Για τους ίδιους, που όσο ένθερμα υπερασπίζονται την λειασμένη από το χρόνο -ακίνδυνη πια- εξέγερση του τότε, τόσο ένθερμα έσπευσαν πριν ένα χρόνο να καταγγείλουν την αιχμηρή εξέγερση του σήμερα…

για τους ψεύτες, τους υποκριτές, τους κάθε λογής εμπόρους του αγώνα…

…για όλους αυτούς έχουμε οργή.

Για εκείνους που βρέθηκαν στο πολυτεχνείο και συνεχίζουν μέχρι σήμερα να συμμετέχουν στους αγώνες…

Για αυτούς που έπεσαν και πέφτουν μέσα στη φωτιά χωρίς υστεροβουλία…

Για αυτούς που δεν ξεπουλήθηκαν…

Για όσους δεν ξεχνούν…

Για όσους παραμένουν αξιοπρεπείς…

…για όλους αυτούς έχουμε μια θέση στην καρδιά μας.

———————————————

Ένα πρωί θα ανοίξω την πόρτα
και θα βγω στους δρόμους
όπως και χτες.
Και δεν θα συλλογιέμαι παρά
ένα κομμάτι από τον πατέρα
κι ένα κομμάτι από την θάλασσα -αυτά που μ’ άφησαν-

και την πόλη. Την πόλη που την σάπισαν.
Και του φίλους μας που χάθηκαν.
Ένα πρωί θα ανοίξω την πόρτα
ίσα ολόισα στη φωτιά
και θα μπω όπως και χτες
φωνάζοντας «φασίστες!!»
στήνοντας οδοφράγματα και πετώντας πέτρες
μ’ ένα κόκκινο λάβαρο
ψηλά να γυαλίζει στον ήλιο.
Θ’ ανοίξω την πόρτα
κι είναι –όχι πως φοβάμαι-
μα να θέλω να σου πω, πως δεν πρόλαβα
και πως εσύ πρέπει να μάθεις
να μην καταβαίνεις στο δρόμο
χωρίς όπλα, όπως εγώ
-γιατί εγώ δεν πρόλαβα-
γιατί τότε θα χαθείς όπως κι εγώ
«έτσι» «αόριστα»
σπασμένη σε κομματάκια
από θάλασσα, χρόνια παιδικά
και κόκκινα λάβαρα.
Ένα πρωί
θ’ ανοίξω την πόρτα
και θα χαθώ
με τ’ όνειρο της επανάστασης
μες την απέραντη μοναξιά
των δρόμων που θα καίγονται,
μες την απέραντη μοναξιά
των χάρτινων οδοφραγμάτων
με τον χαρακτηρισμό –μην τους πιστέψεις!-
Προβοκάτορας.

Κατερίνα Γώγου


12/11/2009

Αυτόνομο Σχήμα Φυσικού (Persona non Grata)

Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2009

Ενώ πλησιάζει η δίκη για τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου...


Απομακρύνεται από τον τόπο του εγκλήματος ο τόπος διεξαγωγής της δίκης των Επαμεινώνδα Κορκονέα και Βασίλη Σαραλιώτη, καθώς το Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου παρέπεμψε την υπόθεση από το Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο Χαλκίδας στο αντίστοιχο Δικαστήριο της Άμφισσας, για λόγους "δημόσιας ασφάλειας και τάξης".

Μ' αυτόν τον τρόπο παρεμποδίζεται η κατάθεση μαρτύρων λόγω απόστασης της κατοικίας τους αλλά και η ίδια η προσέλευση της οικογένειας του θύματος. Στην απόφαση αυτή αντιδρούν, εκτός από τον συνήγορο και τον δικηγόρο της οικογένειας Γρηγορόπουλου, ο δήμαρχος και ο νομάρχης της Άμφισσας.

Η μητέρα του Αλέξανδρου κατέθεσε αίτηση στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου ζητώντας η δίκη να γίνει στην ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα των φυλακών Κορυδαλλού στην Αθήνα. Μεταξύ άλλων αναφέρει ότι η διεξαγωγή της δίκης εκτός Αθηνών δεν τηρεί τις προϋποθέσεις για την ανεύρεση της αλήθειας και ότι στην αίθουσα των φυλακών Κορυδαλλού έχουν γίνει και άλλες μεγάλες δίκες, χωρίς να σημειωθούν επεισόδια (π.χ. η υπόθεση για τη "17 Νοέμβρη", τον ΕΛΑ κ.α.).

Η δίκη είναι προγραμματισμένη να διεξαχθεί στις 15 Δεκεμβρίου.


Πηγές:

TVXS.gr (1) (2) (3)

tsak-giorgis.blogspot.com

Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2009

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ - ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ 13/11


Χιλιάδες άνθρωποι κάθε χρόνο περνούν με όποιο τρόπο μπορούν τα σύνορα της ελληνικής μεθόριου στο κυνήγι μιας καλύτερης ζωής. Άνθρωποι που εγκατέλειψαν τα σπίτια τους λόγω των ανθρωπιστικών πολέμων, είτε λόγω βιοποριστικών προβλημάτων και των πολιτικών τους ιδεών.

Όμως συνήθως αυτό που αντιμετωπίζουν εδώ είναι εξίσου σκληρό. Ιδιαίτερα τώρα που το κράτος και τα αφεντικά έχουν στα χέρια τους το όπλο της οικονομικής κρίσης, που οι ίδιοι δημιούργησαν. Θεσπίζουν νόμους περί λαθραίων ανθρώπων, προωθούν τις απελάσεις και τους αναγκάζουν να δουλεύουν ανασφάλιστοι, χωρίς ωράριο στα σύγχρόνα εργατικά κολαστήρια όπου οι εργατικές δολοφονίες είναι σύνηθες φαινόμενο. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά έχουμε και τις τυχαίες δολοφονίες της δημοκρατίας με εκατοντάδες μετανάστες να ξεψυχούν σε αστυνομικά τμήματα ή σε σοκάκια λόγω ξυλοδαρμών.

Τα ΜΜΕ πάλι γεννούν φόβο και παράνοια για τους μετανάστες, προωθώντας ρατσιστικές αντιλήψεις. Οι εθνικιστές που παρελαύνουν στα παράθυρα των ειδήσεων, σπέρνουν μίσος στις μάζες. Από την άλλη συμμορίτες της χρυσής αυγής και του ΛΑ.Ο.Σ. δημιουργούν ομάδες αγανακτισμένων πολιτών που σκοπό έχουν να καθαρίσουν τις γειτονιές τους από τους ανθρώπους «σκουπίδια»-μετανάστες.

Ας ξεράσουμε λοιπόν τα ψέματα που μας ταΐζουν. Δεν δεχόμαστε, ότι κανένας άνθρωπος είναι λαθραίος ή μηδενικής αξίας υποχείριο στα χέρια του κράτους και των αφεντικών. Απαντάμε στην ένοχη κοινωνική σιωπή και κατεβαίνουμε στο δρόμο. Στον κόσμο της εκμετάλλευσης είμαστε όλοι ξένοι.

Αλληλεγγύη στους μετανάστες
Όχι άλλες κρατικές-εργατικές δολοφονίες
Καμιά ανοχή στα φασιστικά πογκρόμ

ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ
Παρασκευή 13 Νοέμβρη στις 7μμ Πλατεία Επταλόφου

ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΔΥΤΙΚΩΝ ΣΥΝΟΙΚΙΩΝ

Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2009

Περί της πάσης φύσεως γρίππης


Κάθε χρόνο παγκοσμίως πεθαίνουν δύο εκατομμύρια άνθρωποι από μαλάρια, κάτι το οποίο θα μπορούσε να αποφευχθεί με μια κουνουπιέρα. Οι δημοσιογράφοι δεν λένε τίποτα γι’αυτό.

Κάθε χρόνο παγκοσμίως πεθαίνουν δύο εκατομμύρια παιδιά από διάρροια, κάτι το οποίο θα μπορούσε να αποφευχθεί με ένα σιρόπι των 25 σέντς. Και οι δημοσιογράφοι δεν λένε τίποτα γι’ αυτό.

Ιλαρά, πνευμονία, ασθένειες θεραπεύσιμες με φτηνά εμβόλια είναι υπεύθυνες για το θάνατο δεκάδων εκατομμυρίων ανθρώπων παγκοσμίως κάθε χρόνο. Και οι δημοσιογράφοι δεν λένε τίποτα.

Είναι κάποια χρόνια που εμφανίστηκε η γνωστή πια γρίπη των πουλερικών. Παγκοσμίως οι δημοσιογράφοι μας πλημμύρισαν με πληροφορίες, πανικό, σήματα κινδύνου. Επιδημία, η πιο επικίνδυνη απ’ όλες, μια πανδημία!!! Μιλάγανε μόνο για την τρομακτική αυτή ασθένεια των πουλερικών. Και βέβαια, η γρίπη των πουλερικών προκάλεσε το θάνατο μόλις 250 ατόμων παγκοσμίως. 250 θάνατοι σε 10 χρόνια, δηλαδή αναλογικά 25 θάνατοι το χρόνο.

Η κοινή γρίπη σκοτώνει 500,000 ανθρώπων το χρόνο παγκοσμίως!!!! Μισό εκατομμύριο έναντι 25. Για ένα λεπτό. Τότε γιατί τόση φασαρία με τη γρίπη των πουλερικών; Γιατί πίσω από αυτά τα κοτόπουλα υπήρχε ένας «κόκορας», ένας κόκορας με μεγάλο λειρί. Η διεθνής φαρμακευτική Roche με το πασίγνωστο Tamiflú της πούλησε εκατομμύρια δόσεων στις Ασιατικές χώρες.

Ακόμα και αν το Tamiflú έχει αμφίβολη αποτελεσματικότητα, η Βρετανική Κυβέρνηση αγόρασε 14 εκατομμύρια δόσεις για την πρόληψη του πληθυσμού της. Με την γρίπη των πτηνών, η Roche και η Relenza, οι δύο μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες που προμηθεύουν την αγορά με αντιγριππικά, κέρδισαν χιλιάδες εκατομμύρια δολάρια. Πρώτα με τα πουλερικά και τώρα με τα χοιρινά.

Ναι, τώρα ξεκίνησε η ψύχωση της γρίπης των χοίρων. Και όλοι οι δημοσιογράφοι του κόσμου μιλάνε μόνο γι’αυτό. Και διερωτώμαι: αν πίσω από τα πτηνά υπήρχε ένας «κόκορας», πίσω από τα γουρουνάκια να μην υπάρχει ένα «μεγάλο γουρούνι»; Ας δούμε τι λέει ένας υπεύθυνος των εργαστηρίων της Roche.

ROCHE: Εμάς μας απασχολεί πολύ αυτή η πανδημία, τόσος πόνος, γι’ αυτό δίνουμε στην αγορά το θαυματουργό Tamiflú.
- Και πόσο πωλείται το «θαυματουργό» Tamiflú;
- Λοιπόν, είναι 50 δολάρια το κουτί.
- 50 δολάρια το κουτί με τις κάψουλες;
- Πρέπει να καταλάβετε κυρία ότι τα θαύματα πληρώνονται ακριβά.
- Αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι αυτές οι εταιρείες βγάζουν μεγάλα κέρδη από τον δικό μας πόνο.

Η εταιρεία Gilead Sciences της Β. Αμερικής έχει την πατέντα του Tamiflú. Ο κύριος μέτοχος αυτής της εταιρείας είναι ο Donald Rumsfeld, γραμματέας αμύνης του George Bush, υπεύθυνο για τον πόλεμο κατά του Ιράκ.

Οι μέτοχοι των φαρμακευτικών Roche και Relenza τρίβουν τα χέρια τους, είναι ευτυχείς με τις πωλήσεις τους, που για άλλη μια φορά φέρουν εκατομμύρια, του αμφίβολου Tamiflú. Η πραγματική πανδημία είναι η απληστία, τα τεράστια κέρδη αυτών των ιδιοτελών της υγείας.

Δεν αρνούμαστε τα απαραίτητα μέτρα πρόληψης που λαμβάνει η κάθε χώρα. Αλλά αν η γρίπη των χοιρινών είναι μια φοβερή πανδημία απ’ ό,τι λένε τα μέσα ενημέρωσης, εάν τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας τον απασχολεί τόσο πολύ αυτή η ασθένεια, γιατί δεν τη δηλώνει ως παγκόσμιο πρόβλημα της δημόσιας υγείας και να δώσει εντολή να παρασκευασθούν γενικά φάρμακα για την αντιμετώπισή της; Να απορρίψει τις πατέντες της Roche και της Relenza και να κάνει διανομή δωρεάν γενικών φαρμάκων σε όλες τις χώρες και ειδικά στις πιο φτωχές. Αυτή θα ήταν η καλύτερη λύση.


Πηγή: Earth Hour Hellas

Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2009

ΟΧΙ στις παρελάσεις

Για πολλούς αποτελεί ερώτημα πώς μπορεί το «ΟΧΙ» στο φασισμό να τιμάται με φασιστικού τύπου εκδηλώσεις. Οι μαθητικές παρελάσεις επινοήθηκαν από το Φρειδερίκο της Πρωσίας, κορυφώθηκαν στη Γερμανία του Χίτλερ, αποτέλεσαν βασικό σύμβολο της δικτατορίας του Μεταξά και επανήλθαν δυναμικά στη χούντα του Παπαδόπουλου. Σε κάθε εθνική επέτειο γίνονται συν τοις άλλοις αφορμή για διαχωρισμούς ανάμεσα στους μαθητές, με γνώμονα παράγοντες όπως οι επιδόσεις, η καταγωγή, ακόμη και το ύψος.

«Η παρέλαση επισκιάζει τον παιδευτικό χαρακτήρα που πρέπει να έχει για το σχολείο ο εορτασμός των εθνικών επετείων», δηλώνει σχετικά -στην Ελευθεροτυπία- o πρόεδρος της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας(ΔΟΕ), Δημήτρης Μπράτης. Από την πλευρά του, ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης(ΟΛΜΕ), Δημήτρης Πεππές, εκτιμά ότι «το εκπαιδευτικό ζητούμενο είναι το πρότυπο το οποίο θα προκύπτει από τα ιστορικά γεγονότα της εποχής εκείνης, όπου ένας ολόκληρος λαός αντιστάθηκε στις ιδέες του φασισμού». «Γελοιοποίηση αντί για μέθεξη» είναι ο τίτλος που δίνει για τις επίμαχες εκδηλώσεις ο πρύτανης του Εθνικού Μετσόβειου Πολυτεχνείου(ΕΜΠ), Κωνσταντίνος Μουτζούρης.

Ασφαλώς, κατηγορηματικοί είναι οι Αντιρρησίες Συνείδησης, οι οποίοι διατυπώνουν με σθένος τη θέση τους:

Η ελευθερία της συνείδησης στην Ελλάδα, τρεις δεκαετίες μετά τη μεταπολίτευση, τείνει να μετατραπεί σε ανέκδοτο. Ανέκδοτο αρκετά κακόγουστο, ασφαλώς, για όσους βιώνουν τις συνέπειές του. Πριν λίγες μέρες, μαθητές δύο λυκείων της Θεσσαλονίκης απειλήθηκαν με αποβολή από το σχολείο επειδή αρνήθηκαν για λόγους συνείδησης, όπως δήλωσαν οι ίδιοι, να πάρουν μέρος στην παρέλαση. Ανάλογα περιστατικά συμβαίνουν καθημερινά σε όλη τη χώρα.

Την ίδια ώρα, η δυνατότητα εναλλακτικής υπηρεσίας για όσους αρνούνται να υπηρετήσουν το μιλιταρισμό έχει πρακτικά καταργηθεί, καθώς η διορισμένη από το ελληνικό κράτος επιτροπή ελέγχου του φρονήματος των αντιρρησιών, συνεχίζει να απορρίπτει ανενδοίαστα τις αιτήσεις των όλων των αρνητών στράτευσης που επικαλούνται μη θρησκευτικούς λόγους. Κατά συνέπεια, η ελευθερία συνείδησης στην Ελλάδα είναι απαραβίαστη˙ αρκεί να συμφωνεί με την ελληνοχριστιανική παράδοση.

Οι παρελάσεις, δεν είναι μόνο ένα κατάλοιπο της δικτατορίας του Μεταξά. Είναι ένας αντιδραστικός θεσμός που διατρανώνει σε κάθε ευκαιρία ρατσιστικά, εθνικιστικά και μισανθρωπικά αισθήματα. Αρκεί να αναλογιστούμε τι σημαίνει να δίνουμε σε μικρά παιδιά πλαστικές σημαίες και να τα βάζουμε να χειροκροτούν την επέλαση των αρμάτων μάχης και των τάνκς ή την ομογενοποιημένη μάζα των ανθρώπων που με όμοια περιβολή και με συντονισμένο βηματισμό, σαν να ήταν ρομπότ, αποτίουν φόρο τιμής σε τί άραγε; Αποτίουν φόρο τιμής στην ιδέα του εθνικισμού. Σαν να μην ακούσαμε ποτέ για τις σφαγές και στα ποτάμια του αίματος που προκάλεσε η ιδέα αυτή στην ανθρώπινη ιστορία. Μήπως θα έπρεπε να αρχίσουν να διδάσκονται τα παιδιά τις ιδέες της συναδέλφωσης των λαών και της εξάλειψης του μιλιταρισμού;

Αυτοί που πρέπει να πάρουν αποβολή πρέπει να είναι αυτοί που αναπαράγουν το εθνικιστικό μίσος, αυτοί που περιφρονούν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια μετατρέποντας τους ανθρώπους σε ρομπότ και σε κρέας για τα κανόνια.


ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΠΑΡΕΛΑΣΕΩΝ

Σύνδεσμος Αντιρρησιών Συνείδησης

[από tvxs]

Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2009

Οι εργαζόμενοι της γης οι κολασμένοι - Στο δρόμο των αφεντικών είμαστε όλοι ξένοι



Απέναντι σε κάθε λογής φασίζουσα και φασιστική πολιτική που προωθεί στρατόπεδα συγκέντρωσης, πογκρόμ, καλύπτει δολοφονίες και κάθε είδους καταπίεση και εκμετάλλευση στο όνομα της δημοκρατίας και της εθνικής οικονομίας και ασφάλειας οφείλουμε να ορθώσουμε ένα τείχος αντίλογου με γνώμονα της αξιοπρέπεια, την ισότητα και την αλληλεγγύη.

Είναι σημαντικό να αφήσουμε για λίγο στην άκρη την ανθρωποκεντρική προπαγάνδα υπέρ των μεταναστών με βάση συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα. Γεγονός είναι ότι αυτά καταπατώνται καθημερινά από κυβερνητικούς και παρακρατικούς είτε όσον αφορά ημεδαπούς είτε αλλοδαπούς. Ζητούμενο είναι να μην απομονώνονται οι μετανάστες ως ανεξάρτητη κοινωνική ομάδα και οι αγώνες για μια καινούρια μεταναστευτική πολιτική να πλαισιωθούν από τη γενικότερη πάλη των τάξεων, ανεξαρτήτως εθνικότητας. Ο καθορισμός με βάση την εθνική ταυτότητα μπορεί μόνο να εντείνει το ρατσισμό και την απομόνωση. Αντίθετα, ο αυτοπροσδιορισμός του ανθρώπου ως καταπιεσμένου, εξεγερμένου, εργάτη είναι αυτό που μπορεί να μας ενώσει και να γεννήσει κινήματα ικανά να αλλάξουν τους συσχετισμούς. Τα μόνα που μας χωρίζουν άλλωστε είναι τα σύνορα και οι σημαίες.

Ως πηγή του κακού, συνυπεύθυνοι είναι ο καπιταλισμός και ο ιμπεριαλισμός, ο ένας ως φυσική απόρροια του άλλου. Κάπως έτσι δημιουργείται το σύγχρονο προλεταριάτο και σε πολλές περιπτώσεις δουλεμπόριο, αναγκασμένο να μεταφέρεται από χώρα σε χώρα προκειμένου να επιβιώσει και ως εκ τούτου να δουλέψει υπό οποιουσδήποτε όρους, της στιγμή που το κεφάλαιο συσωρεύεται σε ολοένα και λιγότερα άτομα. Άτομα τα οποία βγαίνουν αλώβητα από κάθε πόλεμο και κάθε κρίση, ενώ οι εργαζόμενοι μένουν να αναλώνονται σε ένα αλληλοσπαραγμό για μια θέση εργασία, που τελικά είναι επισφαλής και δεν παρέχει ούτε τα βασικά.

Κι επειδή χρειαζόμαστε και την ενοχή να μας σπρώχνει για να σκεφτούμε, μιας και σχεδόν έχουμε ξεχάσει να το κάνουμε, ας εξετάσουμε και το θέμα του πολιτισμού ή του πολέμου. Πρώτα, λοιπόν, χαιρόμαστε με τον ευρωπαϊκό – δυτικό τρόπο ζωής μας ή «αυνανιζόμαστε» με τον πολιτισμό μας κι έπειτα, αφού με τον πιο χυδαίο τρόπο και τις πιο φωτεινές νέον επιγραφές τον επιβάλουμε σε κάθε γωνία της γης, αρνούμαστε να δεχτούμε αυτούς που πίστεψαν στο όνειρο της καλύτερης ζωής και έρχονται να το πραγματοποιήσουν. Ή αφού έχουν γίνει τόσες στρατιωτικές επιθέσεις της Δύσης προς την Ανατολή κι έχουν υποκινηθεί άλλοι τόσοι εμφύλιοι ή μεταξύ άλλων χωρών πόλεμοι, δεν επιτρέπουμε στα θύματα του πολέμου να ζήσουν και να δουλέψουν στη χώρα μας. Αυτό ως παρένθεση περί υποκρισίας.

Η φράση «οι προλετάριοι δεν έχουνε πατρίδα» δεν ακούγεται πλέον κλισέ των αριστερών. Ζητούμενο είναι, λοιπόν, να αποκτήσουμε ταξική συνείδηση και με όπλο την αλληλεγγύη να εναντιωθούμε στον πραγματικό εχθρό. Έναν εχθρό που είναι καλά εδραιωμένος και πλουτίζει, ενώ μας χωρίζει και μας παρακολουθεί μέσα από κάμερες.

Β.

Τρίτη 13 Οκτωβρίου 2009

Ως που μπορεί να φτάσει η ανοχή μας;



5 ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΣΕ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ
50 ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Η λίστα του θανάτου συνεχώς μεγαλώνει
Η δολοφονία του Μοχάμεντ Καμράν Ατίφ ήταν η τελευταία σε ένα μακρύ κατάλογο του αίματος.
Πέντε μετανάστες δολοφονήθηκαν από μπάτσους και λιμενικούςτον τελευταίο χρόνο στην Ελλάδα.
Πάνω από πενήντα άνθρωποι έχουν δολοφονηθεί μόνο την τελευταία δεκαετία: από ''τυχαίες εκπυρσοκροτήσεις'', ''αδιευκρίνιστες συνθήκες'', ''παθολογικά αίτια'', ''ανεξήγητες αυτοκτονίες'', τη ''δίκαια οργή νοικοκυραίων''.

Σε αυτόν τον αριθμό δεν περιλαμβάνονται οι δολοφονίες λόγω έλειψης μέτρων ασφαλείας σε εργασιακούς χώρους (13 μετανάστες νεκροί μόνο για τα ολυμπιακά έργα).

Σε αυτόν τον αριθμό δεν περιλαμβάνονται οι νεκροί από νάρκες ή πνιγμούς στον Έβρο ή στο Αιγαίο.

Σε αυτόν τον αριθμό δεν περιλαμβάνονται οι νεκροί σε ανταλλαγές πυροβολισμών με αστυνομικούς, παρόλο που σε πολλές περιπτώσεις οι ''νόμιμες άμυνες'' δεν ήταν παρά εν ψυχρώ εκτελέσεις.

Σε αυτό τον αριθμό περιλαμβάνονται απλά ξεκάθαρες δολοφονίες...

Ο κατάλογος του αίματος

9/10/2009: Πεθαίνει ο Μοχάμεντ Καμράν Ατίφ που ξυλοκοπήθηκε μετά από εισβολή 15 μπάτσων σε χαμόσπιτο πακιστανών εργατών, 26 Σεπτέμβρη, στη Νίκαια.

27/7/2009: Πεθαίνει ο κούρδος μετανάστης Αριβάν Οσμάν Αμπντουλάχ, ο οποίος νοσηλευόταν σε κατάσταση «φυτού», μετά από ξυλοδαρμό του από λιμενικούς στην αποβάθρα του λιμανιού της Ηγουμενίτσας, στις 3 Απριλίου 2009.

23/3/2009: Πεθαίνει ο 24χρονος Μαζίρ, ο οποίος, την 6η Δεκεμβρίου, είχε βρεθεί αναίσθητος στο χαντάκι του Βοτανικού, μόλις 600 μέτρα από τη Διεύθυνση Αλλοδαπών της Πέτρου Ράλλη και παρέμενε σε κωματώδη κατάσταση στην εντατική.

3/1/2009: Ο Χουσεΐν Ζαχιντούλ, πρόσφυγας από το Μπαγκλαντές χάνει τη ζωή του στο γνωστό ρέμα της Πέτρου Ράλλη.

24/10/2008: Στο ρέμα της Πέτρου Ράλλη βρέθηκε νεκρός ο πακιστανός Μοχάμεντ Ασράφ, έπειτα από βάρβαρη καταδίωξη αστυνομικών στην Υποδιεύθυνση Αλλοδαπών.

22/2/2008: O σουδανός Abdukarim Yahya Idris δολοφονείται στην περιοχή της Ομόνοιας μετά από ξυλοδαρμό από τρεις αστυνομικούς της άμεσης δράσης.

8/11/2007: Ο Ίλμι Λατές, 45 χρονών και πατέρας 5 παιδιών, εντοπίζεται από μπλόκο συνοριοφυλακής λίγο έξω από το χωριό Λεβαία, πυροβολείται πισώπλατα σχεδόν εξ’ επαφής και πέφτει νεκρός.

8/11/2007: Πακιστανός κρατούμενος των αγροτικών φυλακών Κασσάνδρας βρέθηκε απαγχονισμένος στο κελί του. Σε βάρος του εκκρεμούσε δικαστική απόφαση απέλασης.

11/10/2007: Αφγανός κρατούμενος, 27 χρονών, βρέθηκε απαγχονισμένος στο κελί του στον Κορυδαλλό.

18/8/2007: Δολοφονείται στην Καλαμαριά Θεσσαλονίκης ο 25χρονος νιγηριανός Τόνυ Ονούοχα.

15/4/2007: Βρίσκεται απαγχονισμένος στο κρατητήριο Τμήμα Νέων Λιοσίων ο 20χρονος Λεωνίδας Καλτσάς, αλβανικής καταγωγής.

28/3/2007: Ο 16χρονος πολωνός Ματιέα Ντομίν, κρατούμενος στις φυλακές Αυλώνας, αυτοκτονεί στο ψυχιατρείο του Κορυδαλλού.

21/11/2006: Ένας μετανάστης από το Μαγκρέμπ νεκρός μετά από κράτηση στο Αστυνομικό Τμήμα Ομόνοιας

Οκτώβρης 2006: Οι ελληνικές Αρχές κατηγορούνται ότι έριξαν στη θάλασσα περίπου σαράντα μετανάστες χωρίς χαρτιά, από τους οποίους τούρκοι λιμενικοί περισυνέλεξαν στα ανοιχτά του Καράμπουρουν της Σμύρνης έξι πτώματα και 31 διασωθέντες.

13/2/2006: Πάτρα. Ένας δεκαπεντάχρονος αφγανός πρόσφυγας σοβαρά κακοποιημένος από λιμενικό και ένας εικοσιενάχρονος που συμμετέχει στο επεισόδιο πέφτει νεκρός κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες.

5/2/2006: Νεκρός, κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες, μετανάστης από το Ιράν στο αστυνομικό τμήμα της Ομόνοιας.

1/1/2006: Ρέθυμνο. Δολοφονείται μέσα στο σπίτι του από παρέα νεαρών Ελλήνων (που νωρίτερα είχε τσακωθεί με άλλη παρέα αλβανών νεαρών) με 17 μαχαιριές στο κεφάλι, το θώρακα, την πλάτη, τα χέρια και τα πόδια ο 18χρονος Έντισον Γιαχάι (ο οποίος, σημειωτέον, δεν είχε καμιά σχέση με το επεισόδιο).

11/4/2005: Λαμία. Νιγηριανός μετανάστης βρέθηκε νεκρός μέσα στο αστυνομικό τμήμα. Ο δολοφονημένος μετανάστης θάφτηκε χωρίς να γίνει ιατροδικαστική εξέταση.

4/9/2004: Μετά τον αγώνα των εθνικών ομάδων Ελλάδας - Αλβανίας ξεσπά πογκρόμ εναντίων των αλβανών μεταναστών στην Αθήνα, στην Θεσαλονίκη, στη Λάρισα, στο Κιλκίς, στην Ηλεία, στην Καβάλα, στη Ζάκυνθο, στα Ιωάννινα, στην Πάτρα, στην Κέρκυρα, στην Πάρο, στο Ρέθυμνο, στην Καλαμάτα, στο Βόλο, στη Ρόδο ... σε όλες σχεδόν τις περιοχές της Ελλάδας όπου ζουν αλβανοί μετανάστες. Στη Ζάκυνθο, o 20χρονος αλβανός μετανάστης Γκραμός Παλούσι έπεσε νεκρός από τη μαχαιριά του Παναγιώτη Κλαδή και άλλοι δύο βρίσκονται στο νοσοκομείο.

11/8/2004: Ο Λουάν Μπερντελίμα, 36 ετών, οικονομικός μετανάστης από την Αλβανία, έχασε τη ζωή του επειδή είχε την ατυχία να βρεθεί στο δρόμο κάποιων εγχώριων νταήδων.

13/3/2004: Πέθανε στα κρατητήρια του αστυνομικού τμήματος Βύρωνα όπου εκρατείτο για να απελαθεί o τριανταεξάχρονος πολωνός Γιαντέους Κότσεβα.

13/1/2004: O 42χρονος Μοχάμετ Χαμούτ από τη Συρία πεθαίνει από “παθολογικά αίτια” ενώ κρατούνταν από την Αστυνομία Ρεθύμνου, με εμφανή τα σημάδια κακοποίησης σύμφωνα με την ιατροδικαστική έκθεση.

23/09/2003: Θανάσιμος πυροβολισμός του 18χρονου αλβανού Βούλνετ Μπίτιτσι 18 ετών από συνοριοφύλακες στην Κρυσταλλοπηγή.

2/11/2002: Θανάσιμος πυροβολισμός κατά αλβανού 32 ετών από συνοριοφύλακες στην Καστοριά.

1/12/2001: Συνοριοφύλακες πυροβολούν εναντίον δύο νεαρών αλβανών σε παραμεθόριο χωριό της Θεσπρωτίας, ο ένας πέφτει νεκρός.

21/11/2001: Ο αστυφύλακας Γιάννης Ριζόπουλος δολοφονεί στην πλατεία Αμερικής τον 20χρονο Gentjan Celniku, μετανάστη από την Αλβανία.

29/4/2001: Αυτοκτόνησε στα κρατητήρια του αστυνομικού τμήματος της Κω ο 38χρονος πολωνός μετανάστης Μπουρντάκι Ταβέους. Βρέθηκε κρεμασμένος στο κελί του ενώ είχε συλληφθεί γιατί μπήκε παράνομα στη χώρα και περίμενε -επί μήνες- την απέλασή του.

1/8/2001: Ο τούρκος Ο. Πάζιλ δολοφονείται από λιμενικούς στη θαλάσσια περιοχή της Κω.

4/06/2001: Ο 15χρονος αλβανός Afrim Salla, πυροβολήθηκε και έμεινε παράλυτος από τη μέση και κάτω, όταν-όπως ισχυρίστηκε η ΕΛ.ΑΣ.- το όπλο του συνοριοφύλακα εκπυρσοκρότησε τυχαία όταν σκόνταψε.

13/2/2001: Ο 47χρονος ρουμάνος Κονσταντίν Κατούρ πεθαίνει στα κρατητήρια αστυνομικού τμήματος, παρά το βαρύ τραυματισμό του δεν μεταφέρεται σε νοσοκομείο.

23/11/2000: Εκτελούνται εν ψυχρώ δυο νεαροί αλβανοί (Τσαβαχίρ Κατσάνι, 22 ετών και ο 15χρονος ομοεθνής του, Ριον) από έλληνα οπλοφόρο στο χωριό Γαλάτιστα Χαλκιδικής.

1/11/2000: Ο αλβανός Bledar Qoshku (23 ετών), σκοτώθηκε- όπως ισχυρίστηκε η ΕΛ.ΑΣ.- κατά τη διάρκεια ανταλλαγής πυρών, αλλά το όπλο που φερόταν να έχει μαζί του δεν βρέθηκε ποτέ.

10/8/2000: 20χρονος αλβανός δολοφονείται από συνοριοφύλακες στην Ιεροπηγή Καστοριάς.

14/6/2000: Συνοριοφύλακες πυροβολούν και σκοτώνουν μετανάστη στον Έβρο.

25/7/2000: 22χρονος μετανάστης δολοφονείται από αξιωματικό του στρατού στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα.

15/6/2000: Ο συνοριακός φρουρός Γ. Πιστόλας σκοτώνει τον 25χρονο πακιστανό Γιοβάλ Μπατζάρ στον οικισμό Μεγάλο Δέρειο Εβρου.

27/4/2000: Ένας ανήλικος αλβανός κρατούμενος δολοφονείται από αστυνομικό, με μια σφαίρα στον τράχηλο, κατά τη διάρκεια εξέγερσης στις Φυλακές Αυλώνας.

25/3/2000 Ο 17χρονος Νίκος Λεωνίδης, πρόσφυγας από τη Γεωργία, δολοφονείται από τον ασφαλίτη Ατματζίδη στη Θεσσαλονίκη.

Στις 21 και 23 Οκτώβρη 1999 ο 23χρονος φύλακας της ΕΡΤ, Π.Καζάκος πυροβολεί αδιακρίτως εναντίον μεταναστών. Σε ότι αφορά τα θύματα, νεκρός ο Κόφι Τόνι από τη Γκάνα, ο 30χρονος αιγύπτιος Σάαντ Αμπντελχαντί αποκτά υψηλή παραπληγία, ενώ ο 25χρονος κούρδος Χιντίρ Σερίφ παραμένει παραπληγικός από την μέση και κάτω. Η κατάσταση των υπολοίπων 4, του κούρδου Ρασούλ Ποσέφ, του πακιστανού Αχμέτ Νασάρ, του νιγηριανού Τίμοτι Αμπντούλ και του Μοχάμεντ Ντατνόν από το Μπαγκλαντές είναι κάπως καλύτερη.

7/4/1999: Αλβανή δολοφονείται από μεθοριακή περίπολο της ΕΛΑΣ στα σύνορα με τη γιουγκοσλάβικη Μακεδονία.

18/3/1999: Στην Καστοριά μεταβατικά αποσπάσματα της αστυνομίας δολοφονούν τον 20χρονο αλβανό Λάντι Πέπα.

13/3/1999: Στην Κοζάνη ο αστυφύλακας Αθανάσιος Καναβάς σκοτώνει τον αλβανό Αρμπέν Βεζί.

Νοέμβριος 1998: Ο Α.Γκουγκούσης σκότωσε τον 20χρονο Αλβανό Α.Χοξολί, επειδή προσπάθησε να του κλέψει ένα άλογο. Κατόπιν μαζί με συγγενείς του επιχείρησε να κρύψει το πτώμα.

23/10/1998: Θεσσαλονίκη. Ο 17χρονος σέρβος μαθητής Mάρκο Mπουλάτοβιτς πυροβολείται στην καρδιά από τον αστυνόμο Βαντούλη γιατί θεωρήθηκε ¨ύποπτος για κλοπή¨.

Οκτώβριος 1998: Πεθαίνει στα κρατητήρια του Mελιγαλά ο πολωνός Σμπόμπεκ Mιέσιτς, καθώς η αστυνομία παρά τη ρητή εντολή της γιατρού αρνήθηκε να τον μεταφέρει σε νοσοκομείο.

15/6/1998: Στα Mέγαρα δολοφονείται από αστυνομικούς νεαρός άντρας από την Αλβανία.

5/6/1998: Ο 28χρονος Mπόκαρι Mπάχο πέφτει νεκρός από «τα εκφοβιστικά πυρά» μεθοριακής περιπόλου.

Απρίλιος 1998: Δολοφονείται ''για ασήμαντη αφορμή'' ο Nιγηριανός μικροπωλητής Ουσέ Ογκμπουέφι. Ο δολοφόνος του Ε.Κυριόπουλος και οι συνεργοί του αρνούνται πεισματικά να δηλώσουν μεταμέλεια για το έγκλημά τους.


από Clandestina

Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2009

Κείμενο για τις εκλογές από την Ανοιχτή Συνέλευση Δυτικών Συνοικιών


Εκλογές, κόμματα με φρου-φρου και αρώματα…


Οι εκλογές θεωρούνται ως η «κορυφαία στιγμή της δημοκρατίας». Ένας διαγωνισμός στήνεται τέτοιες μέρες. Διαγωνισμός για το ποιος είναι πιο αδιάφθορος μιας και οι πολιτικές πάνω κάτω είναι όλες ίδιες, αφού όλες οι εν δυνάμει κυβερνήσεις στηρίζουν το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, την καταστολή και την περιστολή δικαιωμάτων. Τα μεγαλύτερα σκάνδαλα όμως είναι τα νόμιμα. Δηλαδή οι πολιτικές αυτές με τις οποίες οι μισθοί μειώνονται, οι συντάξεις δίνονται μετά θάνατο, η παιδεία ιδιωτικοποιείται και το περιβάλλον καταστρέφεται. Ο κατάλογος των προβλημάτων της καθημερινότητας μας δεν έχει τέλος, όπως άλλωστε και οι ανισότητες που δημιουργεί αυτό το σύστημα και οι υποστηρικτές του δεν έχουν τέλος.

Τα επιχειρήματα των κομμάτων δεν σταματούν όμως στη διαφάνεια, αλλά επεκτείνονται και στο να προτάσσουν τους εαυτούς τους και ως καλύτερους διαχειριστές. Όμως εκεί ακριβώς έγκειται και η ρίζα της πολύπλευρης κρίσης που βιώνουμε. Στο ότι εμείς οι ίδιοι έχουμε αφήσει την πολιτική, συνεπώς και την επίλυση των προβλημάτων μας στους ειδικούς πάσης φύσεως. Από τους επαγγελματίες συνδικαλιστές στους χώρους δουλείας, τους δημάρχους στις γειτονιές μας και εν τέλει στους βουλευτές ως αποκορύφωμα αυτής της ανάθεσης. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως πλέον χαρακτηριζόμαστε ως καταναλωτές ή τηλεθεατές. Όσο όμως η πολιτική βούληση μας περιορίζεται στην ψήφο και την ανάθεση τόσο τα καθημερινά προβλήματα μας θα γιγαντώνονται.

Απέναντι στην αντιπροσώπευση και την ανάθεση πρέπει να αντιπαραθέσουμε την συμμετοχή και την ισότητα, όχι ως ιδεολογήματα αλλά ως αναγκαιότητα ώστε να αλλάξει η κατάσταση. Μέσα από συνελεύσεις στις γειτονιές μας να προτάξουμε τις ανάγκες μας. Τα παραδείγματα είναι υπαρκτά. Το ξήλωμα των κεραιών κινητής τηλεφωνίας δίπλα από σχολεία στις Συκιές, ο αγώνας για την παραλία της Αρετσούς στην Καλαμαριά αλλά και οι προσπάθειες για απόδοση του πρώην στρατοπέδου Παύλου Μελά στους πολίτες. Όλοι αυτοί οι αγώνες δόθηκαν και δίνονται μέσα από άμεσες διαδικασίες όπου όλοι συμμετέχουν ισότιμα.



Απέναντι στην ψήφο μπορούμε να αντιτάξουμε
την άμεση δημοκρατία, τη συμμετοχή και τη συλλογικότητα.



Το blog της συνέλευσης εδώ

Τρίτη 15 Σεπτεμβρίου 2009

Κινητοποίηση για το νερό


Την Παρασκευή 4 Σεπτεμβρίου η Πρωτοβουλία Ενάντια στην Ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ προέβη σε συμβολική κατάληψη των γραφείων της εταιρίας επί της οδού Τσιμισκή για μερικές ώρες, σε συνδυασμό με ανάρτηση πανώ και μοίρασμα φυλλαδίων.


ΔΕΝ είμαστε διατεθειμένοι ν' αφήσουμε το νερό να πουληθεί

ΟΧΙ πριν δώσουμε τον αγώνα μας


Συγκέντρωση για πορεία διαμαρτυρίας την Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου στις 18:00 στο Συντριβάνι στη συμβολή των οδών Εγνατία και Εθνικής Αμύνης

Τετάρτη 9 Σεπτεμβρίου 2009

Συνέντευξη Ηλιόπουλου


Ο Θοδωρής Ηλιόπουλος, ο «τελευταίος κρατούμενος» του Δεκέμβρη, μίλησε στον Σταύρο Θεοδωράκη, για τη σύλληψή του, τη φυλακή, τις πολιτικές του θέσεις, το μέλλον του... Άλλωστε όπως ο ίδιος λέει «Έχω στόμα και πιστεύω ότι τα λέω μια χαρά. Και αυτό τους τσαντίζει. Οι δικές μου πέτρες είναι ο λόγος μου»

Πόσα κιλά έχασες;
Αν σου πω ότι δεν τα έχω υπολογίσει; Ήμουν γύρω στα 65 και η τελευταία μέτρηση έδειξε 47,700.

Έκοψες και το τσιγάρο;
Ναι, τσιγάρο, καφέ, όλα. Δεν γινόταν αλλιώς. Θα το είχα τρυπήσει το στομάχι μου μόνο με νερό...

Πώς ήταν τελικά «μέσα»;
Χάλια. Σε 8 τετραγωνικά, 4 άτομα. Κοιμόσουν και σε μισό μέτρο ήταν η τουαλέτα. Και ήσουν κλεισμένος στο κελί 13 ώρες την ημέρα.

Σας κλείδωναν μόλις έπεφτε ο ήλιος;

Ναι, τον χειμώνα στις 8 και το καλοκαίρι στις 9. Μας κλείδωναν και 2-3 ώρες το μεσημέρι. Κάναμε τα πάντα για να περάσουν αυτές οι ώρες και να αρχίσουν τα ξεκλειδώματα. Να μας δεις το πρωί στις 7 να περιμένουμε όρθιοι τα ξεκλειδώματα! Τα κελιά δεν ξεκλειδώνουν όλα μαζί;

Όχι. 117 κελιά, 117 ξεκλειδώματα. Κρακ, κρακ, κρακ... Μέτραγες μέχρι να έρθει η σειρά σου.

Κάγκελα ή μασίφ σιδερένιες πόρτες;

Οι βαριές οι σιδερένιες με το ματάκι, για να μπορεί να σε ελέγχει ο φύλακας.

Ποιοι ήταν μαζί σου στο κελί;

Στην αρχή με είχαν μ΄ έναν παιδεραστή και μ΄ έναν που πρέπει να είχε σχέση με όπλα και ξέπλυμα βρώμικου χρήματος. Μετά έμεινα με τοξικομανείς, με κλεφτρόνια, με χούλιγκαν, με διάφορους.

Έπαιρναν ναρκωτικά στα κελιά;

Ναι... Όταν μπήκα μου λέει ο φύλακας, «πού θες να σε βάλω», του λέω «δεν είμαι τοξικομανής, να με βάλεις κάπου ήσυχα». Μου λέει «εντάξει, θα σε βάλω στην πτέρυγα Α που δεν περνάει τίποτα». Διεπίστωσα όμως ότι μια στο τόσο περνούσε.

Πώς;
Μέσω κρατουμένων, μέσω σωφρονιστικών υπαλλήλων, δεν ξέρω. Δεν μπήκα στη διαδικασία να μάθω, δε μ΄ ενδιέφερε... Αλλά ήταν φανερό ότι κάποιοι έκαναν χρήση ναρκωτικών στα κελιά τους γιατί όταν έβγαιναν έξω τριγυρνούσαν σαν ζαλισμένα κοτόπουλα.

Οι φύλακες δεν τους έβλεπαν;

Τους έπιαναν. Και μετά γίνονταν εξετάσεις ούρων, ποιοι ήταν θετικοί, ποιοι ήταν αρνητικοί στο κελί. Καμιά φορά δούλευαν και οι ρουφιάνοι και έλεγαν ότι το τάδε κελί έχει ναρκωτικά κι έβρισκαν όλοι τον μπελά τους.

Εσύ είχες προβλήματα με τους φύλακες;

Όχι. Οι περισσότεροι ήταν νεαροί, λίγο μετά τα 20. Ήσυχα παιδιά, ό,τι ζητούσες στο έδιναν, αν ήταν στο χέρι τους. Ακόμη και κάποιοι που είναι κοντά στη σύνταξη δεν σε ενοχλούσαν. Οι περισσότεροι σιχαινόντουσαν τη δουλειά τους. Ήταν έγκλειστοι όπως κι εμείς και έφευγαν για το σπίτι τους μ΄ ένα σωρό ψυχολογικά προβλήματα.

Και αυτά που λένε για φύλακες τσαμπουκάδες, σκληρούς;

Και εγώ άκουγα ότι σε άλλες πτέρυγες υπήρχαν σκληροί φύλακες. Αλλά εκεί γίνεται εκτεταμένη χρήση ναρκωτικών και σφάζονται μεταξύ τους... Είχε τύχει να φέρουν και 30 σφαγμένους από τη Β, Γ, και τη Δ πτέρυγα. Ήταν σε στέρηση και σφαζόντουσαν μεταξύ τους.

Πώς είναι τα βράδια στη φυλακή;

Στην αρχή κοιμόμουν πολύ λίγο. Στις 4 και ξυπνούσα στις 6 το πρωί. Άντε και καμιά ώρα το μεσημέρι.

Κοιμόσουν πάνω ή κάτω;

Στην αρχή κοιμόμουν πάνω, με το που έφυγε ένας πήρα το κρεβάτι του. Μετά άλλαξα κελί, πήγα σε κάτι φίλους και κοιμόμουν κάτω.

Όταν λες «φίλους»;

Φίλους της φυλακής. Όσο μπορεί να είναι φίλοι... Στη φυλακή δεν είναι εύκολο να συνεννοηθείς, επικοινωνία δεν υπάρχει. Στην αρχή κοιτάς μόνο να επιβιώσεις, να μη σε πάρει από κάτω. Μετά βρίσκεις 2-3 ανθρώπους οι οποίοι σε στηρίζουν και τους στηρίζεις.

Στο προαύλιο τούς γνώρισες;

Ναι. Λέγαμε τα προσωπικά μας, δεν ανοιγόμασταν όμως 100%. Στο τέλος μαγειρεύαμε μαζί και κάναμε τραπέζια στο κελί. Έχουμε ανταλλάξει τηλέφωνα και θα τα λέμε...

Μετανάστες πολλοί στη φυλακή;

Πάρα πολλοί. Κάποιοι για ψύλλου πήδημα. Για χαρτιά ας πούμε. Εγώ έκανα πολλή παρέα με Τούρκους. Οι Τούρκοι είναι καταπληκτικά παιδιά. Ήμουν με τον Αρσλάν, τον πολιτικό κρατούμενο. Βγήκε πριν από μένα και όταν μπήκα στο νοσοκομείο ήρθε και με είδε.

Αληθινά κακούς γνώρισες στη φυλακή;

Υπήρχαν κάτι θηρία με σβάστικες στα μπράτσα. Φουσκωτοί με κρεατίνες. Τους βλέπαμε να κάνουν γυμναστική. Δεν μιλάγανε καθόλου γιατί δεν τους έπαιρνε... Αλλά κι εμείς ήμασταν κύριοι. Στη φυλακή δεν θα πεις «πώς είναι έτσι αυτός». Δεν σε αφορά.

Πλούσιους, φτωχούς;

Στη φυλακή δεν πιάνεις χρήμα στα χέρια σου, οπότε είναι όλοι φτωχοί. Ο καθένας έχει από μια καρτέλα. Ψωνίζεις τηλεκάρτες απ΄ την καντίνα; Σε χρεώνουν στην καρτέλα. Ψωνίζεις απ΄ τον μπακάλη; Εκεί. Θέλεις να πάρεις πάγο για το ψυγειάκι με το φελιζόλ; Εκεί. Θέλεις να πάρεις εφημερίδες...

Και οι παροχές της φυλακής;

Μία φορά τον μήνα ένα σαπούνι, δύο ξυραφάκια Βic κι ένα χαρτί υγείας. Και το πρωί ένα τσάι ή γάλα με μαρμελαδίτσες, ένα πιάτο για μεσημεριανό και ένα πιάτο το βράδυ. Με βρωμοκρέατα που δεν τρώγονται.

Άρα είχες έναν ακόμη λόγο για να αρχίσεις απεργία πείνας.

Πες το ψέματα... Εγώ είχα πει ότι αν δεν με βγάλουν στο εξάμηνο, θ΄ αρχίσω απεργία πείνας. Έτσι κι έκανα. Το δούλεψα πολύ εγκεφαλικά με αποτέλεσμα τις πρώτες μέρες να μην έχω την αίσθηση της πείνας, να πίνω το νερό μου και να ΄μαι μια χαρά.

Πώς σε αντιμετώπισαν ως απεργό πείνας;

Όλοι και «μέσα» και «έξω», προσπαθούσαν να με αποτρέψουν. Πήγαινε ο νους τους στο κακό. Σωματικές βλάβες και πιθανόν θάνατος. Οι φύλακες πάλι, έπρεπε να πέσω κάτω για να με πάνε στο νοσοκομείο κρατουμένων. Αυτή είναι η εντολή, πρέπει να πέσεις κάτω.

Τελικά δεν έπαθες τίποτε ανεπανόρθωτο...

Οι εξετάσεις δείχνουν ότι τα όργανα είναι μια χαρά. Ήμουν και δυνατός οργανισμός. Πριν από 2-3 χρόνια ήμουν 76-77 κιλά, ήμουν δεμένος, όχι όπως τώρα που είμαι σαν μπακαλιάρος... Ήμουν χορτοφάγος, τα καλοκαίρια έκανα αποτοξίνωση με φρούτα και λαχανικά, κυκλοφορούσα συνέχεια με το ποδήλατο...

Τι σχέδια έχεις τώρα;

Θα δουλέψω λίγο με τον εαυτό μου και μετά θέλω να βγάλω κάποιο βιβλίο.

Το ημερολόγιο της φυλακής;

Το ένα θα βασισθεί στο ημερολόγιο που κρατούσα... Μετά έχω κάποια ποιήματα, σκίτσα... Κάπως έτσι το φαντάζομαι. Για να αποβάλεις όμως όλη αυτήν την Οδύσσεια χρειάζεται χρόνος.

Όταν μπήκα μου λέει ο φύλακας, «πού θες να σε βάλω», του λέω «δεν είμαι τοξικομανής, να με βάλεις κάπου ήσυχα». Μου λέει «εντάξει, θα σε βάλω στην πτέρυγα Α που δεν περνάει τίποτα».
Διεπίστωσα όμως ότι μια στο τόσο περνούσε

Στη φυλακή δεν είναι εύκολο να συνεννοηθείς, επικοινωνία δεν υπάρχει. Στην αρχή κοιτάς μόνο να επιβιώσεις, να μη σε πάρει από κάτω. Μετά βρίσκεις 2-3 ανθρώπους οι οποίοι σε στηρίζουν και τους στηρίζεις


«Ο αναρχισμός δεν είναι life style»

Η σύλληψη του Ηλιόπουλου στην αρχή δεν είχε συγκινήσει κανέναν. Δεν ήταν σε οργανώσεις, δεν είχε «ισχυρούς» φίλους, δεν ήταν από «γνωστή» οικογένεια. Η απόφασή του να «κατέβει» σε απεργία πείνας- έξι μήνες μετά την προφυλάκισή του- πέρασε και αυτή στα ψιλά. Σιγά σιγά, όμως, το κελί γέμισε με επιστολές συμπαράστασης και τον Δεκαπενταύγουστο που ο Ηλιόπουλος κατέρρεε, ένα (μικρό;) κίνημα συμπαράστασης ήταν έτοιμο να πάρει τους δρόμους. Στις 20 Αυγούστου όμως δόθηκε η εντολή για την αποφυλάκισή του.

Τι είχες κάνει και σε πιάσανε;

Τίποτε δεν είχε γίνει. Είχαμε φύγει από Εξάρχεια, ήμασταν στην Ακαδημίας, μιλάγαμε και κυκλωθήκαμε από 2-3 διμοιρίες. Πανικοβληθήκαμε, αρχίσαμε να τρέχουμε, εγώ είχα ξεφύγει, δύο ΜΑΤατζήδες επιμένανε να με κυνηγάνε, ένας με έσπρωξε, έπεσα κάτω... Μου έριξε μια κλωτσιά στο κεφάλι, ήρθε κι ο άλλος μού έριξε και αυτός μια κλωτσιά.

Είχες σακίδιο;

Ναι και μούσια και μακρύ μαλλί πιασμένο. Πάντα παίρνω σακίδιο όταν κατεβαίνω στο κέντρο, περνάω από βιβλιοπωλεία, μπορεί να πάρω κάνα CD, εφημερίδες.

Σου βρήκαν τίποτε;

Όχι. Αν και φοβόμουν μη μου βάλουν καμιά μολότοφ στο σακίδιο όπως είχε γίνει στη Θεσσαλονίκη με τον Τσάπμαν, αλλά τελικά εντάξει...

Μαντίλι φορούσες;

Όχι. Δεν είχα πάει για επεισόδια. Και δεν είναι αυτός ο τρόπος μου... Έχω στόμα και πιστεύω ότι τα λέω μια χαρά. Και αυτό τους τσαντίζει. Οι δικές μου πέτρες είναι ο λόγος μου.

Έμεινες πάντως αρκετό καιρό μέσα...

Ναι και διάφοροι μου έλεγαν: «Υπάρχει αυτό το βύσμα, υπάρχει αυτή η άκρη...». Δηλαδή αυτά που καταδικάζω, να τα χρησιμοποιήσω την ύστατη στιγμή; Σε καμία περίπτωση! Πάνω απ΄ όλα αξιοπρέπεια.

Συμμετείχες σε όλες τις διαδηλώσεις του Δεκέμβρη;

Εκείνη τη φορά που με συνέλαβαν και άλλη μια φορά. Ήθελα να ήμουν κάθε μέρα στους δρόμους αλλά δεν μπορούσα. Εκείνη την περίοδο έμενα με τους δικούς μου. Ο πατέρας μου πάσχει από Αλτσχάιμερ και είχαμε τρεχάματα.

Δούλευες;

Έκανα δουλειές των 700 ευρώ... Έχω τελειώσει ΤΕΙ Λογιστικής, έχω κάνει τα χαρτιά μου για να διοριστώ σε σχολείο. Θα επιμείνω και φέτος. Τώρα βέβαια αν λερωθεί το ποινικό μου μητρώο θα είναι πολύ δύσκολο.

Ποιο είναι το αγαπημένο σου σύνθημα;

Αυτή την περίοδο; «Το πάθος για τη λευτεριά είναι δυνατότερο απ΄ όλα τα κελιά». Πάντα μου άρεσε.

Το «Μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι»;

Εντάξει, εν μέρει δεν ισχύει; Βέβαια τους παίρνει όλους η μπάλα, αλλά οι μπάτσοι είναι και λίγο η βιτρίνα...

Και γιατί είναι οι «μπάτσοι» και δεν είναι οι υπόλοιποι δημόσιοι υπάλληλοι; Οι εκπαιδευτικοί; Ή ακόμα και εμείς οι δημοσιογράφοι;

Βέβαια... Και εσείς οι δημοσιογράφοι και οι εκπαιδευτικοί και οι γιατροί και όλοι. Όλοι μας δηλαδή.

Η φυλακή δεν σε άλλαξε καθόλου;

Εγώ ήμουν αυστηρός με τις φυλακές.

Μπορούσα να κατανοήσω μόνο τους πολιτικούς κρατούμενους, τους ποινικούς όχι. Αλλά εν τέλει υπάρχουν και ποινικοί οι οποίοι είναι αξιόλογοι άνθρωποι.

Ίσως τα πράγματα είναι πιο μπερδεμένα στην πραγματική ζωή. Δεν είναι όλοι οι φυλακισμένοι καθάρματα, δεν είναι όλοι οι φύλακες γουρούνια, δεν είναι όλοι οι μπάτσοι μπάτσοι, δεν είναι όλοι οι αναρχικοί αναρχικοί...

Εγώ ποτέ δεν πίστεψα ότι όλοι οι μπάτσοι είναι μπάτσοι και όλοι οι αναρχικοί είναι αναρχικοί. Υπάρχουν και μπάτσοι οι οποίοι είναι δίπλα στον πολίτη. Εντάξει, είναι και κάποιοι άλλοι, άσ΄ τα να πάνε, μακριά. Το ίδιο ισχύει και για τους αναρχικούς.

Ναι, υπάρχουν και χουλιγκάνοι που δηλώνουν αναρχικοί.

Ναι και κάνουν τις χουλιγκανιές τους και μετά μας λένε «έτσι είστε οι αναρχικοί, τα σπάτε και κάνετε πλιάτσικο». Εγώ όμως αυτούς που ξέρω, προσπαθούν ν΄ αποτρέψουν τέτοιες καταστάσεις. Έσπασε η βιτρίνα, τελείωσε. Φεύγεις. Τι να το κάνεις το δεύτερο και τρίτο κινητό; Εδώ ένα έχεις και σου είναι βάρος.

Στο γήπεδο πας;

Καμιά φορά πηγαίνουμε με τα παιδιά στον Αστέρα Εξαρχείων. Αλλά δεν μ΄ αρέσει να πλακώνομαι στο γήπεδο.

Τι δηλώνεις; Αναρχικός; Αντιεξουσιαστής;

Δεν συμφωνώ με τη λέξη «αντιεξουσιαστής». Ο καθένας βέβαια έχει το δικαίωμα να αυτοαποκαλείται όπως θέλει, αλλά τη φιλοσοφία του αναρχισμού λίγοι την τηρούν. Ο αναρχισμός δεν είναι life style, είναι κάτι που το ακολουθείς στην καθημερινότητά σου. Από το πώς θα συμπεριφερθείς στους δρόμους μέχρι πώς θα μιλήσεις στον σύντροφό σου...

Εγώ προτιμώ τον όρο κοινωνικός αγωνιστής.

Δηλαδή;
Ένας από αυτούς που δεν επαναπαύονται. Ένας από αυτούς που ανησυχεί.

Μετά τη δουλειά δεν κάθομαι στον καναπέ για να δω τηλεόραση. Δεν μου αρκεί.

Πηγή: Τα Νέα

Δευτέρα 24 Αυγούστου 2009

Ο αγώνας για το νερό συνεχίζεται




Αναδημοσίευση από seeyath.blogspot.com:

Οι φορείς της Θεσσαλονίκης, οι Δήμοι, οι ενεργοί πολίτες, οι γειτονιές, οργανώνονται και συζητούν για το νερό:


την Τρίτη 25 Αυγούστου 2009, στις 18:30 στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης


Να είμαστε όλοι εκεί, να πάρουμε αποφάσεις για το νερό της πόλης μας.

Το νερό μας αφορά όλους, κανείς δε θα παίξει με το μέλλον μας.

Παρασκευή 21 Αυγούστου 2009

Από Αύγουστο… χειμώνα


Ο Θοδωρής Ηλιόπουλος συλλαμβάνεται τον Δεκέμβριο ανάμεσα σε χιλιάδες ανθρώπους που εκείνες τις μέρες κατεβαίνουν στο δρόμο. Οι κατηγορίες στηρίζονται μόνο στις μαρτυρίες δύο αστυνομικών των ΜΑΤ. Ο ίδιος από την πρώτη στιγμή αρνείται όλες τις κατηγορίες που του αποδίδονται. Στοιχεία και μαρτυρίες ανθρώπων που αποδεικνύουν το αβάσιμο των κατηγοριών όπως και το λευκό ποινικό μητρώο του, αγνοούνται και αποφασίζεται η προφυλάκιση του. Έκτοτε κρατείται στις φυλακές Κορυδαλλού. Όλες οι αιτήσεις για άρση της προφυλάκισης απορρίπτονται.

Στις 8 Ιουλίου το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών αποφασίζει με βούλευμα τη συνέχιση της κράτησης του για ακόμη ένα εξάμηνο. Στο μεταξύ όλοι οι υπόλοιποι κρατούμενοι από τα γεγονότα του Δεκέμβρη αποφυλακίζονται (χωρίς βέβαια να απαλλάσσονται των κατηγοριών). Ο Θοδωρής αποφασίζει να παλέψει με το μόνο μέσο που του απομένει, το ίδιο του το σώμα και βρίσκεται σε απεργία πείνας από την Παρασκευή 10 Ιουλίου.

«Είναι το μόνο μέσο που μου έμεινε σαν κρατούμενος για να φωνάξω την αλήθεια και να καταγγείλω την τεράστια αδικία. Να καταγγείλω το μίσος και την εμπάθεια των μηχανισμών του ‘ποινικού νόμου’. Να καταγγείλω την αυθαιρεσία και τη βία μιας τυφλής ‘δικαιοσύνης’ και των ακόμη περισσότερο ‘τυφλών’ υπαλλήλων της…
Αυτοί που έζησαν τα γεγονότα του Δεκέμβρη, αυτοί που γνώρισαν τη βία των μηχανισμών, αυτοί που έζησαν τη σκληρότητα του κελιού χωρίς ποινή ή και με ποινή, αυτοί που ξέρουν ότι ο μόνος δρόμος για την ελευθερία είναι η αντίσταση, αυτοί που αντιδρούν στην δικαστική αυθαιρεσία και τη φρίκη της, είναι αυτοί που με καταλαβαίνουν και θα σταθούν στο πλευρό μου».
Θοδωρής Ηλιόπουλος
Φυλακές Κορυδαλλού 9/7/2009

Σήμερα η κατάσταση της υγείας του έχει επιδεινωθεί, έχει χάσει μεγάλο μέρος του σωματικού του βάρους, εμφανίζονται επιπλοκές στα ζωτικά του όργανα και τελικά κινδυνεύει άμεσα η ίδια του η ζωή.

Ως Ανοικτή Συνέλευση Καλαμαριάς είμαστε αλληλέγγυοι στον Θοδωρή, καταγγέλλουμε την αυθαίρετη και την πέρα από κάθε λογική κράτηση του και ζητάμε:


Άμεση αποφυλάκιση του Θοδωρή Ηλιόπουλου

Καμία δίωξη στους συλληφθέντες του Δεκέμβρη


ΑΝΟΙΚΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΚΑΛΑΜΑΡΙΑΣ

Πέμπτη 20 Αυγούστου 2009

Tony Onuoha




Προχθές συμπληρώθηκαν 2 χρόνια από τον θάνατο του Tony Onuoha, μετανάστη από τη Νιγηρία, μετά από καταδίωξη με αστυνομικούς.

Άλλο ένα θύμα της κρατικής βίας, ο Tony βρέθηκε νεκρός ύστερα από πτώση στο κενό από τον πρώτο όροφο καφετέριας στον πεζόδρομο της Καλαμαριάς.

Δύο χρόνια μετά, οι υπεύθυνοι της δολοφονίας παραμένουν ατιμώρητοι.



ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ - ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ


Περισσότερες πληροφορίες εδώ: mkaragiannis.blogspot.com

Τετάρτη 29 Ιουλίου 2009

Η απόφαση του δικαστηρίου για την υπόθεση της Μονής Βατοπεδίου




Ορίστε μια σύντομη απάντηση σε όσους πιστεύουν ότι η δικαστική οδός ενέχει έστω και την ελάχιστη πιθανότητα επιβολής του δικαίου:


Από το Πρακτορείο Εκκλησιαστικών Ειδήσεων Amen.gr, αντιγράφουμε τα παρακάτω:

"Ως απαράδεκτες απορρίφθηκαν από το πολυμελές Πρωτοδικείο Ξάνθης οι αγωγές τοπικών φορέων της Χαλκιδικής και της Ξάνθης κατά της Ιεράς Μονής Βατοπαιδίου για το θέμα της λίμνης Βιστωνίδας και των ανταλλαγών.

Ένα περίπου χρόνο μετά τις αποκαλύψεις για το καθεστώς της λίμνης και την ανταλλαγή της με εκτάσεις του Δημοσίου η Μονή Βατοπαιδίου φαίνεται να δικαιώνεται. Η δικαστική διαμάχη με τους τοπικούς φορείς της Χαλκιδικής και της Ξάνθης έχει ως εξής:

Ο Πρόεδρος του δημοτικού διαμερίσματος Ουρανούπολης του Δήμου Σταγείρων-Ακάνθου, κ. Τρύφωνας Μινιντζής, σε συνεργασία με το Δημοτικό διαμερίσμα Τρίγλιας, στις αρχές του περασμένου χρόνου, είχαν καταθέσει αγωγή κατά της Μονής Βατοπαιδίου η οποία συζητήθηκε στις 5-12-2008.

Στην εν λόγω αγωγή τους, που κατέθεσαν στις 8-2-2008, υποστήριζαν ότι με το υπ' αριθμ. 2823/22-5-2007 συμβόλαιο ανταλλαγής ακινήτων, της συμβολαιογράφου Αθηνών Αικατερίνης Πελέκη, που μεταγράφηκε νόμιμα, η Μονή Βατοπαιδίου μεταβίβασε κατά πλήρη κυριότητα στο Ελληνικό Δημόσιο το οποίο εκπροσωπήθηκε από την ΚΕΔ (Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου) ποσοστό 23,625 ? του όλου εμβαδού της λιμναίας εκτάσεως της λίμνης (και όχι λιμνοθάλασσας) που ανταλλάχθηκε με ακίνητο στην Ουρανούπολη 8.600 στρεμμάτων που αποτελεί τμήμα που προέρχεται από την διανομή του Υπουργείου Γεωργίας του έτους 1971.

Συγκεκριμένα ισχυρίζονταν ότι:

α) η λίμνη Βιστωνίδα "είναι λιμνοθάλασσα και μάλιστα κοινόχρηστη" και με βάση τις διεθνείς συνθήκες το Ελληνικό Σύνταγμα τους νόμους και το πλέγμα του προϊσχύοντος Οθωμανικού και βυζαντινορωμαϊκού γαιοκτητικού συστήματος "ανήκει στο Ελληνικό Δημόσιο και όχι στην Μονή",

β) η ανταλλαγή δεν έγινε για την ουσιαστική εξυπηρέτηση του καλώς εννοουμένου δημοσίου συμφέροντος, διότι το Ελληνικό Δημόσιο θα μπορούσε να απαλλοτριώσει την λίμνη,

γ) αναφορικά με το μεταβιβαζόμενο προς την Μονή ακίνητο αποτελεί δάσος κοινόχρηστο υπαγόμενο στη δασική νομοθεσία, και όχι άρτια και οικοδομήσιμη έκταση μη υπαγόμενη στη δασική αλλά στην αγροτική νομοθεσία, πράγμα που κατά τη γνώμη πολλών σήμαινε και αλλαγή χρήσης, ώστε η αξία των ακινήτων να μην είναι ίση,

δ) η περιοχή της Ουρανούπολης είναι μη αρχαιολογικός χώρος με αποτέλεσμα το προσβαλλόμενο συμβολαιογραφικό έγγραφο να είναι άκυρο με βάση την ειδική διάταξη του Νόμου 2242/1994.

Επίσης ο Πρόεδρος του Τοπικού Συμβουλίου Ουρανούπολης μαζί με το Δήμο Τρίγλιας επικαλέστηκαν στο δικαστήριο υπέρ τους και εναντίον της Μονής την παρέμβαση του Δημοτικού Διαμερίσματος Σταγείρων-Ακάνθου καθώς και του Αλιευτικού Συνεταιρισμού Βιστωνίδος. Ο Δήμος όμως πήρε απόφαση να μην παρέμβει υπέρ του Προέδρου και του Δήμου Τρίγλιας διότι θεωρούν ότι η περιοχή των 8.600 στρεμμάτων δεν είναι δάσος ούτε αρχαιολογικός χώρος και αυτό αποδεικνύεται από τις παραχωρήσεις που έχουν γίνει από το 1965 και μετά σε δημότες από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Ο Αλιευτικός Συνεταιρισμός παρενέβη υπέρ της Μονής αναγνωρίζοντας τα απ' αιώνος δικαιώματα της Μονής στη λίμνη Βιστωνίδα.

Το δικαστήριο Ξάνθης αποφάσισε με τις υπ' αριθμ. 99,100,101/9-7-2009 την απόρριψη της αγωγής ως απαράδεκτης «ελλείψει εννόμου συμφέροντος» των εναγόντων, και διότι κατά τα ιστορούμενα στην αγωγή με την προσβαλλόμενη σύμβαση ανταλλαγής καθ΄ ό μέρος αυτή αφορά την λίμνη Βιστωνίδα (και όχι λιμνοθάλασσα όπως προέκυψε) η μεταβίβασή της στο Ελληνικό Δημόσιο δεν προσβάλλει αλλά αντίθετα προστατεύει τον κοινόχρηστο χαρακτήρα αυτής και την ιδιαιτερότητά της ως περιβαλλοντικού αγαθού. Η αποκτηθείσα κυριότητα της Ιερά Μονής στα 8.600 στρέμματα της Ουρανούπολης είτε είναι αρχαιολογικός χώρος είτε έχει τον χαρακτήρα δάσους ή δασικής έκτασης την καθιστά περίπου σαν κοινόχρηστο πράγμα λόγω των εκτεταμένων και σημαντικών περιορισμών που υπαγορεύονται από το άρθρο 24 του Συντάγματος και τους σχετικούς νόμους, συνέπεια των οποίων είναι και η χαμηλή αξία του ακινήτου.

Με την παρούσα απόφαση δεν ακυρώνονται τα συμβόλαια ανταλλαγής που αφορούν τις θρυλλούμενες ανταλλαγές ακινήτων.


Ναι, το σκάνδαλο αποκαλύφθηκε.

Ναι, κατονομάστηκαν οι υπεύθυνοι.

Ναι, κάποιοι ζήτησαν δημοσίως συγνώμη.


ΟΧΙ, δεν αποδόθηκε δικαιοσύνη.

OXI, δεν πρόκειται να αποδοθεί.


Μέχρις ότου περικυκλώσουμε τα σπίτια τους.


Ευχαριστούμε τη Βέρα για την ενημέρωση.

Τετάρτη 22 Ιουλίου 2009

Επιτυχής κινητοποίηση της Ανοιχτής Συνέλευσης ΣΤΕΦ


Αναδημοσίευση από το blog της Συνέλευσης:

Η ανοιχτή συνέλευση των κατοίκων «Ευζώνων-Σχ.Τυφλών-Φαλήρου» προχώρησε την Πέμπτη 16/7 σε διαμαρτυρία μπροστά στο Δημαρχείο για την επικείμενη οικοδόμηση του οικόπεδου με τα μάρμαρα Μόσχου στη συμβολή των οδών Μ.Αλεξάνδρου-Φιλοποίμενος-Χατζή-Χάλκης και την αλλαγή του ονόματος της οδού Αρχ.Μουσείου σε Δημοσθένη Χαρδαλιά.

Η απόφαση για τη διαμαρτυρία πάρθηκε ομόφωνα στη τελευταία συνάντηση της συνέλευσης των κατοίκων στις 8 Ιουλίου. Η συνέλευση των κατοίκων μαζί με εκπροσώπους συλλόγων γονέων μετά από τη διαμαρτυρία μπροστά στο δημαρχείο με ανάρτηση πανό, ήρθε σε συνάντηση με το δήμαρχο Θεσσαλονίκης όπου του εξέφρασε την αντίθεση της στην ανέγερση πολυκατοικίας στο χώρο του οικοπέδου και το αίτημα για δημιουργία νηπιαγωγείου στη θέση του. Έθεσε το ζήτημα ότι σε μια ήδη πυκνοκατοικημένη περιοχή η ανέγερση ακόμα μίας πολυόροφης οικοδομής και με δεδομένη την έλλειψη ελευθέρων χώρων θα συνιστούσε τραγικό λάθος. Επιπλέον, το γεγονός ότι στην περιοχή υπάρχει μόνο ένα νηπιαγωγείο το οποίο δεν ικανοποιεί τις ανάγκες της περιοχής καταστεί την απόφαση για απαλλοτρίωση του οικοπέδου από το δήμο εκ των ουκ άνευ.

Το εν λόγω οικόπεδο, όπως είναι γνωστό, ανήκει στην εκκλησία και ενώ από το 88 ήταν χαρακτηρισμένο ως χώρος σχολικής στέγης το 2006 με απόφαση του ΥΠΕΧΩΔΕ εγκρίθηκε η τροποποίηση του ρυμοτομικού σχεδίου του Δήμου Θεσσαλονίκης με τη μετατροπή του σε χώρο οικοδομήσιμο. Η εκκλησία είχε , ήδη, κινήσει τις διαδικασίες για την ανέγερση πολυόροφης οικοδομής. Ο δήμαρχος υποσχέθηκε ότι θα μπλοκάρει κάθε ενέργεια για την ανέγερση οικοδομής και ότι θα προχωρήσει τις διαδικασίες για προγραμματική τριμερή σύμβαση με τον ΟΣΚ (Οργανισμό Σχολικών Κτιρίων) και τη Νομαρχία με σκοπό την απαλλοτρίωση του συγκεκριμένου οικοπέδου. Το δημοτικό συμβούλιο έλαβε στη συνέχεια αντίστοιχη απόφαση, η οποία ορίστηκε να διαβιβαστεί στην Διεύθυνση Πολεοδομίας έτσι ώστε να μην υπάρχει περίπτωση να δοθεί άδεια σύμφωνη με τις προθέσεις τις εκκλησίας για οικοδόμηση του οικοπέδου.

Στη συνέχεια η συνέλευση κατοίκων ανάρτησε πανό μπροστά στην Μητρόπολη Θεσσαλονίκης με συνθήματα «Η εκκλησία να δώσει το οικόπεδο για σχολείο» «Καμία άλλη θυσία για χάρη της εκκλησιαστικής περιουσίας», «Άμεση απαλλοτρίωση του οικοπέδου στην οδό Μ.Αλεξάνδρου με Χατζή».

Σε σχέση με το ζήτημα της αλλαγής του ονόματος της οδού Αρχαιολογικού Μουσείου σε Δημοσθένη Χαρδαλιά μετά από την παρέμβαση της συνέλευσης κατοίκων εντός του δημοτικού συμβουλίου, το δημοτικό συμβούλιο αναγκάστηκε να ανακαλέσει τη σχετική του απόφαση για τη μετονομασία.

Σχετικά δημοσιεύματα στον τύπο:

εφημερίδα "Μακεδονία"

εφημερίδα "Η Αυγή"

Τετάρτη 15 Ιουλίου 2009

Αυτοκίνητα εναντίων πολιτών 1-0

Το παρακάτω δημοσίευμα είναι από την εφημερίδα "ΕΘΝΟΣ" στις 13-7-09 μία εβδομάδα μετά το ατύχημα στον ποδηλατόδρομο‏:


Και η επίσημη απάντηση μέσω facebook του λατρεμένου μας Δημάρχου:

"Κώστα ειλικρινά λυπάμαι για το ατυχές περιστατικό που σου συνέβη
Σου εύχομαι από καρδιάς περαστικά....
ως Δήμαρχος και ως διαδικτυακός σου φίλος…

Επίσης θα ήθελα να σε πληροφορήσω ότι για την άμεση αντιμετώπιση του προβλήματος… θα τοποθετηθούν κολωνάκια στα ανοίγματα που εισέρχονται οχήματα στην παραλία… διότι το κακό έχει παραγίνει...
(μέχρι να αρχίσουν τα έργα ανάπλασης της παραλίας.. οπότε και θα έχουμε οριστική λύση)

Τα θερμά μου συγχαρητήρια για την πρωτοβουλία σου για την προώθηση του ποδήλατου - BikeRespect -

Ευχές για ταχεία ανάρρωση
Β. Παπαγεωργόπουλος
Δήμαρχος Θεσσαλονίκης
"


Απ' ότι φαίνεται σ' αυτή την πόλη αναβιώνει η περίπτωση του γεφυριού της Άρτας: Για να φτιαχτεί το οτιδήποτε, πρέπει πρώτα να πεθάνει κάποιος άνθρωπος.

ΗΜΑΡΤΟΝ ΠΙΑ

Δευτέρα 13 Ιουλίου 2009

Όταν λείπουν τα ποντίκια...

Για άλλη μια φορά το κράτος αποφασίζει για τις ζωές των πολιτών ΕΡΗΜΗΝ τους:


Διυπουργική Επιτροπή: Σε στρατηγικό επενδυτή το 23,02% της ΕΥΑΘ και μετοχές της ΛΑΡΚΟ

Τη διάθεση σε στρατηγικό επενδυτή μετοχών κυριότητας του Δημοσίου που αντιστοιχούν σε ποσοστό 23,02% του μετοχικού κεφαλαίου της ΕΥΑΘ (Εταιρίας Ύδρευσης και Αποχέτευσης Θεσσαλονίκης) μέσω δημόσιου διεθνούς διαγωνισμού με κριτήρια προεπιλογής απόφάσισε σήμερα η Διυπουργική Επιτροπή Αποκρατικοποιήσεων (ΔΕΑ).

Η ΔΕΑ συνεδρίασε σήμερα με τη συμμετοχή των υπουργών Οικονομίας κ. Γιάννη Παπαθανασίου, Ανάπτυξης κ. Κωστή Χατζηδάκη, Απασχόλησης κας Φάνης Πάλλη - Πετραλιά και Μακεδονίας - Θράκης κ. Σταύρου Καλαφάτη και, εκτός από την ΕΥΑΘ, αποφάσισε επίσης τη διερεύνηση της δυνατότητας πώλησης μετοχών της ΛΑΡΚΟ, κυριότητας του Δημοσίου, σε στρατηγικό επενδυτή.

Όπως αναφέρει σχετική ανακοίνωση του ΥΠΟΙΟ, «η πλειοψηφία των μετοχών της ΕΥΑΘ - συγκεκριμένα το 51% - παραμένει στο Δημόσιο. Στον έλεγχο του Δημοσίου παραμένουν επίσης και οι εγκαταστάσεις, οι υποδομές και το δίκτυο ύδρευσης και αποχέτευσης της περιοχής. Από τη διάθεση του 23,02% των μετοχών του Δημοσίου σε στρατηγικό επενδυτή δεν θα θιγούν τα δικαιώματα των εργαζομένων της εταιρίας. Επίσης, το Δημόσιο θα εξακολουθεί να ασκεί την τιμολογιακή πολιτική της ΕΥΑΘ».

Η πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος για την ΕΥΑΘ θα δημοσιευθεί στον ελληνικό και διεθνή τύπο.

Κέρδος online 13/7/2009 16:16


Ευχαριστούμε τη Μαριάννα για την ενημέρωση

Τρίτη 7 Ιουλίου 2009

NA TΗ ΧΑΙΡΕΣΤΕ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΑΣ…



Μετά το Δεκέμβρη στη χώρα μας έχει αρχίσει να γίνεται όλο και πιο αισθητό ένα καθεστώς τρομοκρατίας εναντίον απλών πολιτών, οι οποίοι τολμήσαμε να ασκήσουμε απλά πολιτικά δικαιώματα στις γειτονιές και στις περιοχές στις οποίες κατοικούμε. Να προσπαθήσουμε να πάρουμε πίσω τις ζωές που μας κλέβουν καθημερινά…

Χτες το απόγευμα, κατά τη διάρκεια της συνέλευσής μας στο Καφενείο του Ψαρά, «συλλάβαμε» επ’ αυτοφώρω ασφαλίτη, ο οποίος όπως μας ομολόγησε ότι ήταν σε εντεταλμένη υπηρεσία να μας παρακολουθεί. Αφού του εκφράσαμε την έντονη δυσαρέσκειά μας για το γεγονός, και όχι μόνο το δικό μας, αλλά και των θαμώνων και του προσωπικού του συγκεκριμένου καφενείου, οι οποίοι χλεύασαν την παρουσία μπάτσων στο «δικό τους χώρο», ο συγκεκριμένος «κύριος» έφυγε σα βρεγμένη γάτα, ζητώντας συγνώμη. Είναι η δεύτερη φορά που μαθαίνουμε ότι η συνέλευσή μας ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΕΊΤΑΙ από την ασφάλεια…κι ελπίζουμε κι η τελευταία. Δεν τους θεωρούμε ενοχλητικούς. Τους θεωρούμε γελοίους.

Η όλο και αυξανόμενη αστυνομοκρατία στις γειτονιές, στις πλατείες, στους χώρους στους οποίους συναντιόμαστε για να ανταλλάξουμε απόψεις, να μοιραστούμε τους προβληματισμούς μας για την αθλιότητα της καθημερινότητας, δε μας τρομάζει. Το αντίθετο: μας πεισμώνει και μας δείχνει ότι μάλλον αυτοί φοβούνται εμάς, πολύ περισσότερο απ’ όσο φοβόμαστε εμείς αυτούς. Και ΔΕ φοβόμαστε γιατί απλά ΔΕΝ είμαστε μόνοι. Αυτοί ΉΤΑΝ, ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ. Κι αυτό το νιώθουν πλέον πολύ καλά στο πετσί τους. Και με αυτές τις ενέργειες μας επιβεβαιώνουν περίτρανα (και βλακωδώς) ότι ΔΕΝ είναι απλοί εργαζόμενοι.

Το περιστατικό που βιώσαμε χτες το βράδυ, έρχεται να επιβεβαιώσει την πεποίθησή μας ότι ΤΟΣΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ, ΑΠΟ ΤΗ ΧΟΥΝΤΑ ΕΙΧΑΜΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ. Όμως, ο κ. Μαρκογιαννάκης κι η παρέα του, δυστυχώς δεν έχουν αντιληφθεί ότι πλέον στις γειτονιές αρχίζουν να δημιουργούνται δεσμοί αλληλεγγύης, οι οποίοι θα αποτελέσουν τους μελλοντικούς εφιάλτες των δυνάμεων καταστολής, προκαλώντας πονοκεφάλους όχι μόνο στην τοπική αυτοδιοίκηση, αλλά και στην κεντρική εξουσία. Ο Δεκέμβρης ήταν μόνο η αρχή. Και μόνο μια μικρή ένδειξη του τι μπορεί να επακολουθήσει μιας αστυνομικής αυθαιρεσίας.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ

Παραθέτουμε μερικές photo για να ΜΗΝ ΞΕΧΝΙΟΜΑΣΤΕ

















Δευτέρα 6 Ιουλίου 2009

Πανελλαδικό Δίκτυο Διεκδίκησης Στρατοπέδων


ΠΡΩΗΝ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ – Η ΑΝΑΣΑ ΤΩΝ ΠΟΛΕΩΝ


Η κυβέρνηση το τελευταίο διάστημα έχει ξεκινήσει μια συνειδητή προσπάθεια να στοχοποιήσει τους μετανάστες, με τον πιο βάρβαρο τρόπο, θέλοντας να μετατρέψει το πραγματικό ενδιαφέρον του κόσμου για τα συνεχώς διογκούμενα αρνητικά αποτελέσματα της οικονομικής κρίσης. Κλεισίματα επιχειρήσεων, απολύσεις, ελαστικοποίηση εργασιακών σχέσεων, χρεοκοπία ασφαλιστικών ταμείων, με δραματικά αποτελέσματα για το σύνολο των εργαζομένων δεν αποτελούν πρόβλημα για την κυβέρνηση αλλά τη φυσιολογική οδό για την «ανάπτυξη της οικονομίας». Προσπαθούν να μας πείσουν ότι για την κρίση φταίνε οι πιο φτωχοί, οι πιο καταπιεσμένοι αυτής της κοινωνίας, οι μετανάστες. Υιοθετώντας πλήρως την ατζέντα των ακροδεξιών της χώρας μας και της Ευρώπης, ξεκίνησαν ένα νέο πακέτο ρατσιστικών μέτρων ενάντια στους μετανάστες. Τροπολογία για απελάσεις με την απλή κατηγορία για μικροαδικήματα, χυδαία επίθεση μέσω των ΜΜΕ, επιχειρήσεις σκούπα της αστυνομίας με τη βοήθεια παρακρατικών φασιστικών ομάδων και δημιουργία περισσότερων στρατοπέδων συγκέντρωσης μεταναστών, χρησιμοποιώντας τους χώρους πρώην στρατοπέδων που έχουν εγκαταλειφθεί.

Είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι στην προσπάθεια στοχοποίησης των μεταναστών. Η Κρίση είναι αποτέλεσμα του συγκεκριμένου οικονομικού συστήματος, που βάζει το κέρδος των λίγων, πάνω από τις ανάγκες της συντριπτικής πλειοψηφίας των ανθρώπων.

Είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι στη μετατροπή των εγκαταλειμμένων στρατοπέδων, από μοναδική ευκαιρία ανάσας πρασίνου των πόλεων, που είναι πνιγμένες στο τσιμέντο, σε στρατόπεδα συγκέντρωσης ανθρώπινων ψυχών.



ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ

Νομιμοποίηση όλων των μεταναστών. Άσυλο και στέγη στους πρόσφυγες. Την κρίση να πληρώσουν αυτοί που τη δημιούργησαν, θησαυρίζοντας στην πλάτη των εργαζομένων και την εκμετάλλευση των μεταναστών και των χωρών τους. Υπερασπίζουμε το δημόσιο χαρακτήρα των απελευθερωμένων στρατοπέδων για χρήση προς όφελος των κατοίκων και όχι τη μετατροπή τους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών.


ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ

  • Κατάργηση του νομοθετικού πλαισίου δηλαδή του νόμου 2745/1999 περί οικιστικής ανάπλασής τους, όπου ένα μεγάλο μέρος της έκτασης των εγκαταλειμμένων στρατοπέδων αποδίδεται για να εξυπηρετήσει οικιστικές ανάγκες του προσωπικού των ενόπλων δυνάμεων.

  • Χαρακτηρισμό των στρατοπέδων με προεδρικά διατάγματα ή άλλες νομοθετικές ρυθμίσεις ως κοινόχρηστους χώρους πρασίνου με ήπιας μορφής παρεμβάσεις (π.χ. ξύλινες μικροκατασκευές) εναρμονισμένες με το χώρο στον οποίο εντάσσονται.

  • Τα εντός των στρατοπέδων κτίρια να χαρακτηρισθούν ως ιστορικά μνημεία από το ΥΠΠΟ (ήδη έχουν υπάρξει ανάλογες αποφάσεις για μια σειρά κτίρια π.χ. του πρώην στρατόπεδο Καραμπουρνάκι-Κόδρα, Παύλου Μελά). Αφού συντηρηθούν να αποδοθούν για ήπιες πολιτιστικές χρήσεις.

  • Την ιδιοκτησιακή απόδοση ολόκληρης της έκτασης των πρώην στρατοπέδων στους Δήμους, στους οποίους ανήκουν γεωγραφικά. Την υποχρέωση των τελευταίων για τη σύσταση φορέα στα πλαίσια της τοπικής αυτοδιοίκησης, υπεύθυνου για την ανάδειξη και τη διαχείριση των χώρων. Απαραίτητη κρίνεται η μεταφορά των ανάλογων κονδυλίων από μέρους της κεντρικής εξουσίας.

    Τοπικές Κινήσεις από Θεσ/νίκη, Γιαννιτσά, Έδεσσα, Σέρρες …

    Δευτέρα 29 Ιουνίου 2009

    Είναι πολλά τα λεφτά...

    Αναδημοσίευση από το blog της Ανοιχτής Συνέλευσης Συκεών:

    Την Πέμπτη τεχνικοί εταιρίας κινητής τηλεφωνίας επανατοποθέτησαν στη Ζαΐμη την κεραία που είχε πέσει παλιότερα. Ο ιδιοκτήτης της ταράτσας έβαλε μέχρι και κάμερες τόσο στο μπαλκόνι του, όσο και στην είσοδο της πολυκατοικίας!

    H επανατοποθέτηση έγινε με την αρωγή φυσικά της αστυνομίας που προστάτευε την πολυκατοικία. Γείτονες και δημότες των Συκεών μαζεύτηκαν το απόγευμα και φώναζαν συνθήματα ενάντια των κεραιών και ενάντια του ιδιοκτήτη ονομαστικά.





    Τετάρτη 24 Ιουνίου 2009

    Πορεία ενάντια στο ξεπούλημα του νερού

    Οι πολίτες της Θεσσαλονίκης αντιδρούν. Όλοι στην πορεία-διαμαρτυρία για το ξεπούλημα του νερού της πόλης μας. Η Θεσσαλονίκη θα αποτελέσει καθώς φαίνεται πιλότο για το γενικότερο ξεπούλημα του νερού και την διείσδυση των βαρόνων του νερού στη χώρα μας. Θα ακολουθήσει η ΕΥΔΑΠ και οι ΔΕΥΑ. Ας δείξουμε σε αυτούς που μας κυβερνάνε (;) ότι δεν είναι τα πάντα για πούλημα!

    Ο ΥΜΑΘ Καλαφάτης Σταύρος, συμφώνησε να ξεπουληθεί το νερό της πόλης που μεγάλωσε και τον εξέλεξε!


    Πορεία ενάντια στο ξεπούλημα του Νερού
    Πεμπτη 25 Ιούνη , ώρα 19:30
    γραφεία ΕΥΑΘ (Εγνατίας 127, Συντριβάνι)


    Το ΝΕΡΟ είναι Ζωή
    και η Ζωή δεν Πωλείται!

    Δευτέρα 22 Ιουνίου 2009

    Εκδήλωση για το νερό στην Καλαμαριά



    ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΙΝΟΥΜΕ ΤΟ
    ΝΕΡΟ... ΕΜΦΙΑΛΩΜΕΝΟ



    ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥΣ
    ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΕΤΑΙΡΙΩΝ ΓΙΑ

    ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ


    ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:

    • Καμία ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ


    • Να φύγουν άμεσα όλες οι εργολαβίες


    • Νερό ως κοινωνικό και όχι ως εμπορευματικό αγαθό


    • Έξοδο της εταιρίας από το Χρηματιστήριο

    ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΚΕΡΔΟΥΣ


    Ανοιχτό κάλεσμα: Τρίτη 23/06 στις 19:30
    βιντεοπροβολή και συζήτηση-ενημέρωση
    στην Πλατεία Δημαρχείου Καλαμαριάς



    ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΥΑΘ

    Σάββατο 13 Ιουνίου 2009

    Αποχή στην Καλαμαριά - Αποχή παντού




    Στην Καλαμαριά, σε σύνολο 51,763 εγγεγραμμένων ψήφισαν 28,090 ή μόλις το 54.27 %. Τα τρία μεγάλα κόμματα ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΚΚΕ συγκέντρωσαν και τα τρια, λιγότερες ψήφους από όσους απείχαν συνειδητά την Κυριακή των εκλογών. Το ΠΑΣΟΚ, ως πρώτο κόμμα συγκέντρωσε 9,284 ψήφους, που σημαίνει ότι ούτε ένας στους πέντε Καλαμαριώτες δεν το προτίμησε. Φυσικά αυτό αντικατοπτρίζει το γενικότερο κλίμα αποχής, αγανάκτησης, αλλά και αδιαφορίας του κόσμου σε πανελλαδικό επίπεδο, αφού ούτε ένας στους τέσσερις Έλληνες δεν ψήφισε Παπανδρέου, ούτε ένας στους πέντε δεν επιδοκίμασε την πολιτική της κυβέρνησης.

    Σε αυτή την εκλογική διαδικασία η αποχή σήμανε την κρίση του πολιτικού μας μοντέλου και τη γελοιοποίηση ενός συστήματος ανάθεσης εξουσιών - αντιπροσώπευσης. Ας φανταστούμε πόσο φαιδρό όσο και επικίνδυνο είναι το γεγονός ότι, μέσω των μεθοδεύσεων που γίνονται στα πλαίσια εφαρμογής του νέου εκλογικού νόμου, στο μέλλον μπορεί να βρεθούν στην εξουσία κυβερνήσεις που να μην αντιπροσωπεύουν ούτε το 30% του εκλογικού σώματος. Ταυτόχρονα αυτό το γεγονός μας δείχνει και πόσο εύθραυστο είναι το πολιτικό σκηνικό και τι κινητικότητα μπορεί να υπάρξει σε επίπεδο εξωκοινοβουλευτικό. Εκεί βρίσκεται κατά την άποψή μου και ο φόβος και ο τρόμος κάθε εξουσίας που θέλει να διατηρηθεί. Είδαμε τους πονοκεφάλους που προκάλεσε όχι μόνο στην κυβέρνηση αλλά και στην πλειοψηφία των κομμάτων, η εξέγερση του Δεκέμβρη.

    Το μήνυμα λοιπόν των ευρωεκλογών προς την εξουσία και τις πολιτικές ελίτ είναι απλό:
    «Μη χαίρεστε για τα ποσοστά σας. Αύριο μπορεί να βρεθείτε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, είτε γιατί δε θα σας στηρίζουν πλέον οι εκδότες και τ' αφεντικά σας, είτε γιατί ο λαός θα έχει πάρει την κατάσταση στα χέρια του. Και να ξέρετε, το δεύτερο είναι πιο επικίνδυνο από το πρώτο, γιατί ο λαός τους κλέφτες και υποκριτές τους τιμωρεί».


    ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ…

    Βατοπέδι
    Χρηματιστήριο
    Siemens
    C4I
    Ζαχόπουλο και συναφείς ιστορίες πορνοδιαπλοκής
    Τσοχατζόπουλο με γάμους στα Παρίσια
    Γερμανούς χρηματοδότες
    Υπόθεση βασικού μετόχου
    Απαγωγές Πακιστανών
    Υπόθεση Οτσαλάν
    Κουκοδήμος- Θέμος - Αδριανός
    Συναίνεση στο βομβαρδισμό Σερβίας Γιουγκοσλαβίας
    Παράνομες ελληνοποιήσεις για τις εκλογές του 2000
    Στέγκος
    Δολοφονία Γρηγορόπουλου
    Φρουτάκια
    Τσουκάτος
    Υποκλοπές Vodafone
    Τσιτουρίδης και Υιός
    Ρεγκούζας και κρατικές διαφημίσεις
    Μαντούβαλος και παραδικαστικό κύκλωμα
    ΔΕΗ και…Παλαιοκρασσάς
    Πυρκαγιές στη Χαλκιδική και στην Πελοπόνησο
    Ζαρντινιέρα
    Δομημένα ομόλογα
    Αποπομπή Ζορμπά
    Υπόθεση Παυλίδη

    … ΔΕ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ

    Πέμπτη 11 Ιουνίου 2009

    Αντιπροσωπευτική "Δημοκρατία"




    Εγώ ψηφίζω


    εσύ ψηφίζεις


    αυτός ψηφίζει


    εμείς ψηφίζουμε


    εσείς ψηφίζετε



    αυτοί ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ


    Παρασκευή 29 Μαΐου 2009

    ΠΡΟΛΗΨΗ STOP?




















    ΚΕΝΤΡΟ ΠΡΟΛΗΨΗΣ
    ΕΞΑΡΤΗΣΙΟΓΟΝΩΝ ΟΥΣΙΩΝ
    ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ Ν. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
    «ΕΛΠΙΔΑ»
    Σε συνεργασία με τον ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ (ΟΚΑΝΑ)

    Πρόληψη ώρα μηδέν

    Τα Κέντρα Πρόληψης εξαρτησιογόνων ουσιών είναι ένας θεσμός που λειτουργεί τα τελευταία 13 χρόνια και απευθύνεται σε όλους τους κατοίκους της περιοχής δράσης τους.
    Έχουν την μορφή μη κερδοσκοπικών εταιριών και συγχρηματοδοτούνται 50% από τον ΟΚΑΝΑ και 50% από φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης.
    Σήμερα στη χώρα λειτουργούν 74 Κέντρα Πρόληψης που στελεχώνονται από επαγγελματίες ψυχικής υγείας διαφόρων ειδικοτήτων, εκπαιδευμένους σε ζητήματα Πρόληψης. Τα Κ.Π. αποτελούν το μοναδικό φορέα που έχει ως αποκλειστικό αντικείμενο την πρωτογενή πρόληψη της εξάρτησης και αναπτύσσουν δράσεις:

    • στην Α΄ βαθμια και Β΄ βάθμια εκπαίδευση (ομάδες μαθητών, ομάδες εκπαιδευτικών)
    • σε γονείς παιδιών προσχολικής, σχολικής και εφηβικής ηλικίας
    • σε ομάδες υψηλού κινδύνου (π.χ. μειονότητες, παιδιά που εγκαταλείπουν το σχολείο, παιδιά που κάνουν πειραματική χρήση ουσιών)
    • ευαισθητοποίηση και κινητοποίηση φορέων που απευθύνονται σε παιδιά και νέους (πολιτιστικούς, αθλητικούς, κοινωνικούς συλλόγους)
    • παροχή συμβουλευτικών υπηρεσιών στο γενικότερο πληθυσμό
    • κινητοποίηση εξαρτημένων και των οικογενειών τους για αναζήτηση θεραπείας.

    Στόχος της πρόληψης είναι η ενδυνάμωση όλων εκείνων των δεξιοτήτων (αυτοεκτίμηση, επικοινωνία, έκφραση συναισθημάτων, υπευθυνότητα κα) που βοηθούν το άτομο να πάρει την ευθύνη της ζωής του και να κάνει επιλογές κοντά στις ανάγκες και επιθυμίες του, χωρίς να θέτει σε κίνδυνο τη ζωή του.
    Όλο αυτό το εγχείρημα σήμερα διανύει μια περίοδο μεγάλων θεσμικών και οικονομικών δυσκολιών που απειλεί την επιβίωση των Κέντρων.
    Συγκεκριμένα, η Πολιτεία χρωστάει αυτή τη στιγμή οφειλές από το 2006, ύψους 13 εκατομμυρίων ευρώ, με αποτέλεσμα πολλά Κέντρα να μην ανταποκρίνονται ούτε σε βασικά έξοδα, όπως είναι η μισθοδοσία, το ΙΚΑ, το ενοίκιο, κ.τ.λ. Οι βασικές οφειλές προέρχονται από το δίπολο Υπουργείο Υγείας - ΟΚΑΝΑ ενώ το Υπουργείο Εσωτερικών μέσω της ΚΕΔΚΕ είναι συνήθως συνεπές στις υποχρεώσεις του. Ωστόσο, συχνά - πυκνά αρνείται ή καθυστερεί την καταβολή των οφειλών του προβάλλοντας αυτήν την επιλογή ως μέσο πίεσης στους εταίρους του. Το αποτέλεσμα, βέβαια, για την πρόληψη είναι πάντα το ίδιο καθώς στην πραγματικότητα αυτή είναι που βάλλεται από όλες τις μεριές.

    Πίσω, λοιπόν, και πέρα από τις δημόσιες δεσμεύσεις Υπουργείων, Κυβέρνησης και λοιπών αρμοδίων μία είναι η πραγματικότητα: τα Κέντρα Πρόληψης έχουν εγκαταλειφθεί στο έλεος και με μαθηματική ακρίβεια η Πρόληψη στην Ελλάδα οδηγείται σε οριστικό κλείσιμο. Το χείριστο, βέβαια, είναι ο εμπαιγμός όλων των σχετικών - άσχετων προς τους εργαζομένους καθώς το μπαλάκι των ευθυνών κάθε τόσο μετατίθεται από υπουργείο σε υπουργείο, από υπουργείο σε ΟΚΑΝΑ και τούμπαλιν.
    Εννοείται πως άμεσα και ανοιχτά δεν θα ακουστεί ποτέ δήλωση τύπου «κλείνει η πρόληψη» καθώς το πολιτικό ρίσκο είναι μεγάλο. Επομένως, θα ακούμε συνεχώς υπουργούς και παρατρεχάμενους να μιλάνε με συγκίνηση για τη μάστιγα της κοινωνίας και για την αδιάλειπτη ευαισθητοποίηση τους στο θέμα.
    Η αλήθεια, όμως, είναι άλλη και διαφαίνεται έντονα τα 3 τελευταία χρόνια: Η πρόληψη απαξιώνεται συστηματικά καθώς το ανάχωμα που χτίζει στις εξαρτήσεις δεν ενδιαφέρει στην πραγματικότητα κανέναν αρμόδιο. Το δικό τους ενδιαφέρον, αντίθετα, εστιάζεται κυρίως σε ό,τι μπορεί να εντυπωσιάσει και να τους προσδώσει επιφανειακό πολιτικό κύρος. Χρειάζονται κυρίως φανταχτερά αποτελέσματα που θα λειτουργήσουν ως ένα καλό επικοινωνιακό μέσο για να προωθηθούν «επίπλαστες ευαισθησίες» καθώς και η εικόνα μιας αποτελεσματικής πολιτικής στο θέμα των εξαρτήσεων. Εσείς, όμως, που έχετε εδώ και χρόνια ευαισθητοποιηθεί στο θέμα γνωρίζετε καλά πως η αποφυγή ή καταπολέμηση των εξαρτήσεων στη ζωή μας είναι πολλά παραπάνω από νούμερα, χορήγηση συμβουλών ή άλλων υποκαταστάτων.
    Επιπλέον δε μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι η πρόληψη δε δουλεύει ή ότι μια αρχική αξιολόγηση έδειξε ότι το κόστος είναι μεγάλο σε σχέση με τα αποτελέσματα. Αντιθέτως το έργο μας αναγνωρίζεται πανευρωπαϊκά και τοποθετούμαστε μαζί με την Αυστρία στις χώρες που έχουν το πιο οργανωμένο και αποτελεσματικό δίκτυο πρόληψης.

    Σε αυτήν την προσπάθεια της αντιμετώπισης των εξαρτήσεων κινείται πολλά χρόνια τώρα και με πολύ μεγάλη επιτυχία η ΕΛΠΙΔΑ. Ομολογουμένως, το έργο είναι τεράστιο (καλύπτει όλη την Ανατολική Θεσσαλονίκη και συγκεκριμένα τους Δήμους: Καλαμαριάς, Βασιλικών, Επανομής, Θερμαϊκού, Θέρμης, Μηχανιώνας, Μίκρας και Πανοράματος), οι δημότες μας εμπιστεύονται και η άριστη συνεργασία με τους σχετικούς φορείς πραγματοποιείται κάθε χρόνο αδιάλειπτα.
    Ωστόσο, αυτή τη χρονική στιγμή είμαστε σε σύγχυση και δίλημμα. Το καλοκαίρι είναι μια περίοδος που κυρίως σχεδιάζουμε τις νέες δράσεις του έτους. Τα οικονομικά του Κέντρου, όμως, επιτρέπουν τη συνέχιση των δράσεων του Κέντρου έως και τον Σεπτέμβρη. Μετά από εκεί τι; Αναρωτιόμαστε τι δράσεις να οργανώσουμε αν δεν θα υπάρχει η δυνατότητα ούτε για τα βασικά, όπως η παραγωγή ενός φυλλαδίου, η μισθοδοσία του προσωπικού ή η θέρμανση;

    Δυστυχώς η απογοήτευση είναι διάχυτη και επηρεάζει απόλυτα τόσο τον καθένα μας ξεχωριστά όσο και την ομάδα ως σύνολο. Προσδοκία μας είναι να ακουστούν οι ανησυχίες μας και να δουν όλοι οι πολίτες την πραγματική και μοναδική αλήθεια που υπάρχει αυτή τη στιγμή ως προς την πρόληψη και το έργο που με τόσο κόπο και ψυχή προσφέρουμε εμείς και συνάδελφοι σε όλη τη χώρα.
    Επίσης ζητούμε τη δική σας εμπλοκή μέσα από τις θέσεις που ο καθένας από εσάς κατέχει – είτε ως φορέας εξουσίας είτε ως απλός πολίτης- στηρίζοντας τη προσπάθεια δημοσιοποίησης της κατάστασης που έχει περιέλθει η πρόληψη και ασκώντας πίεση στους φορείς εξουσίας στους οποίους μετέχετε.


    Οι εργαζόμενοι
    του Κέντρου Πρόληψης ΕΛΠΙΔΑ

    Για επιπλέον πληροφορίες:
    Τηλ. Επικοινωνίας: 2310 442044, Γεωργία Γκιούρκα
    e-mail : kpelpida@otenet.gr, http://kpelpida.gr