ΟΧΙ στις παρελάσεις

Για πολλούς αποτελεί ερώτημα πώς μπορεί το «ΟΧΙ» στο φασισμό να τιμάται με φασιστικού τύπου εκδηλώσεις. Οι μαθητικές παρελάσεις επινοήθηκαν από το Φρειδερίκο της Πρωσίας, κορυφώθηκαν στη Γερμανία του Χίτλερ, αποτέλεσαν βασικό σύμβολο της δικτατορίας του Μεταξά και επανήλθαν δυναμικά στη χούντα του Παπαδόπουλου. Σε κάθε εθνική επέτειο γίνονται συν τοις άλλοις αφορμή για διαχωρισμούς ανάμεσα στους μαθητές, με γνώμονα παράγοντες όπως οι επιδόσεις, η καταγωγή, ακόμη και το ύψος.

«Η παρέλαση επισκιάζει τον παιδευτικό χαρακτήρα που πρέπει να έχει για το σχολείο ο εορτασμός των εθνικών επετείων», δηλώνει σχετικά -στην Ελευθεροτυπία- o πρόεδρος της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας(ΔΟΕ), Δημήτρης Μπράτης. Από την πλευρά του, ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης(ΟΛΜΕ), Δημήτρης Πεππές, εκτιμά ότι «το εκπαιδευτικό ζητούμενο είναι το πρότυπο το οποίο θα προκύπτει από τα ιστορικά γεγονότα της εποχής εκείνης, όπου ένας ολόκληρος λαός αντιστάθηκε στις ιδέες του φασισμού». «Γελοιοποίηση αντί για μέθεξη» είναι ο τίτλος που δίνει για τις επίμαχες εκδηλώσεις ο πρύτανης του Εθνικού Μετσόβειου Πολυτεχνείου(ΕΜΠ), Κωνσταντίνος Μουτζούρης.

Ασφαλώς, κατηγορηματικοί είναι οι Αντιρρησίες Συνείδησης, οι οποίοι διατυπώνουν με σθένος τη θέση τους:

Η ελευθερία της συνείδησης στην Ελλάδα, τρεις δεκαετίες μετά τη μεταπολίτευση, τείνει να μετατραπεί σε ανέκδοτο. Ανέκδοτο αρκετά κακόγουστο, ασφαλώς, για όσους βιώνουν τις συνέπειές του. Πριν λίγες μέρες, μαθητές δύο λυκείων της Θεσσαλονίκης απειλήθηκαν με αποβολή από το σχολείο επειδή αρνήθηκαν για λόγους συνείδησης, όπως δήλωσαν οι ίδιοι, να πάρουν μέρος στην παρέλαση. Ανάλογα περιστατικά συμβαίνουν καθημερινά σε όλη τη χώρα.

Την ίδια ώρα, η δυνατότητα εναλλακτικής υπηρεσίας για όσους αρνούνται να υπηρετήσουν το μιλιταρισμό έχει πρακτικά καταργηθεί, καθώς η διορισμένη από το ελληνικό κράτος επιτροπή ελέγχου του φρονήματος των αντιρρησιών, συνεχίζει να απορρίπτει ανενδοίαστα τις αιτήσεις των όλων των αρνητών στράτευσης που επικαλούνται μη θρησκευτικούς λόγους. Κατά συνέπεια, η ελευθερία συνείδησης στην Ελλάδα είναι απαραβίαστη˙ αρκεί να συμφωνεί με την ελληνοχριστιανική παράδοση.

Οι παρελάσεις, δεν είναι μόνο ένα κατάλοιπο της δικτατορίας του Μεταξά. Είναι ένας αντιδραστικός θεσμός που διατρανώνει σε κάθε ευκαιρία ρατσιστικά, εθνικιστικά και μισανθρωπικά αισθήματα. Αρκεί να αναλογιστούμε τι σημαίνει να δίνουμε σε μικρά παιδιά πλαστικές σημαίες και να τα βάζουμε να χειροκροτούν την επέλαση των αρμάτων μάχης και των τάνκς ή την ομογενοποιημένη μάζα των ανθρώπων που με όμοια περιβολή και με συντονισμένο βηματισμό, σαν να ήταν ρομπότ, αποτίουν φόρο τιμής σε τί άραγε; Αποτίουν φόρο τιμής στην ιδέα του εθνικισμού. Σαν να μην ακούσαμε ποτέ για τις σφαγές και στα ποτάμια του αίματος που προκάλεσε η ιδέα αυτή στην ανθρώπινη ιστορία. Μήπως θα έπρεπε να αρχίσουν να διδάσκονται τα παιδιά τις ιδέες της συναδέλφωσης των λαών και της εξάλειψης του μιλιταρισμού;

Αυτοί που πρέπει να πάρουν αποβολή πρέπει να είναι αυτοί που αναπαράγουν το εθνικιστικό μίσος, αυτοί που περιφρονούν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια μετατρέποντας τους ανθρώπους σε ρομπότ και σε κρέας για τα κανόνια.

ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΠΑΡΕΛΑΣΕΩΝ

Σύνδεσμος Αντιρρησιών Συνείδησης

[από tvxs]