Εκλογές, κόμματα με φρου-φρου και αρώματα…
Οι εκλογές θεωρούνται ως η «κορυφαία στιγμή της δημοκρατίας». Ένας διαγωνισμός στήνεται τέτοιες μέρες. Διαγωνισμός για το ποιος είναι πιο αδιάφθορος μιας και οι πολιτικές πάνω κάτω είναι όλες ίδιες, αφού όλες οι εν δυνάμει κυβερνήσεις στηρίζουν το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, την καταστολή και την περιστολή δικαιωμάτων. Τα μεγαλύτερα σκάνδαλα όμως είναι τα νόμιμα. Δηλαδή οι πολιτικές αυτές με τις οποίες οι μισθοί μειώνονται, οι συντάξεις δίνονται μετά θάνατο, η παιδεία ιδιωτικοποιείται και το περιβάλλον καταστρέφεται. Ο κατάλογος των προβλημάτων της καθημερινότητας μας δεν έχει τέλος, όπως άλλωστε και οι ανισότητες που δημιουργεί αυτό το σύστημα και οι υποστηρικτές του δεν έχουν τέλος.
Τα επιχειρήματα των κομμάτων δεν σταματούν όμως στη διαφάνεια, αλλά επεκτείνονται και στο να προτάσσουν τους εαυτούς τους και ως καλύτερους διαχειριστές. Όμως εκεί ακριβώς έγκειται και η ρίζα της πολύπλευρης κρίσης που βιώνουμε. Στο ότι εμείς οι ίδιοι έχουμε αφήσει την πολιτική, συνεπώς και την επίλυση των προβλημάτων μας στους ειδικούς πάσης φύσεως. Από τους επαγγελματίες συνδικαλιστές στους χώρους δουλείας, τους δημάρχους στις γειτονιές μας και εν τέλει στους βουλευτές ως αποκορύφωμα αυτής της ανάθεσης. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως πλέον χαρακτηριζόμαστε ως καταναλωτές ή τηλεθεατές. Όσο όμως η πολιτική βούληση μας περιορίζεται στην ψήφο και την ανάθεση τόσο τα καθημερινά προβλήματα μας θα γιγαντώνονται.
Απέναντι στην αντιπροσώπευση και την ανάθεση πρέπει να αντιπαραθέσουμε την συμμετοχή και την ισότητα, όχι ως ιδεολογήματα αλλά ως αναγκαιότητα ώστε να αλλάξει η κατάσταση. Μέσα από συνελεύσεις στις γειτονιές μας να προτάξουμε τις ανάγκες μας. Τα παραδείγματα είναι υπαρκτά. Το ξήλωμα των κεραιών κινητής τηλεφωνίας δίπλα από σχολεία στις Συκιές, ο αγώνας για την παραλία της Αρετσούς στην Καλαμαριά αλλά και οι προσπάθειες για απόδοση του πρώην στρατοπέδου Παύλου Μελά στους πολίτες. Όλοι αυτοί οι αγώνες δόθηκαν και δίνονται μέσα από άμεσες διαδικασίες όπου όλοι συμμετέχουν ισότιμα.
Το blog της συνέλευσης εδώ
Τα επιχειρήματα των κομμάτων δεν σταματούν όμως στη διαφάνεια, αλλά επεκτείνονται και στο να προτάσσουν τους εαυτούς τους και ως καλύτερους διαχειριστές. Όμως εκεί ακριβώς έγκειται και η ρίζα της πολύπλευρης κρίσης που βιώνουμε. Στο ότι εμείς οι ίδιοι έχουμε αφήσει την πολιτική, συνεπώς και την επίλυση των προβλημάτων μας στους ειδικούς πάσης φύσεως. Από τους επαγγελματίες συνδικαλιστές στους χώρους δουλείας, τους δημάρχους στις γειτονιές μας και εν τέλει στους βουλευτές ως αποκορύφωμα αυτής της ανάθεσης. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως πλέον χαρακτηριζόμαστε ως καταναλωτές ή τηλεθεατές. Όσο όμως η πολιτική βούληση μας περιορίζεται στην ψήφο και την ανάθεση τόσο τα καθημερινά προβλήματα μας θα γιγαντώνονται.
Απέναντι στην αντιπροσώπευση και την ανάθεση πρέπει να αντιπαραθέσουμε την συμμετοχή και την ισότητα, όχι ως ιδεολογήματα αλλά ως αναγκαιότητα ώστε να αλλάξει η κατάσταση. Μέσα από συνελεύσεις στις γειτονιές μας να προτάξουμε τις ανάγκες μας. Τα παραδείγματα είναι υπαρκτά. Το ξήλωμα των κεραιών κινητής τηλεφωνίας δίπλα από σχολεία στις Συκιές, ο αγώνας για την παραλία της Αρετσούς στην Καλαμαριά αλλά και οι προσπάθειες για απόδοση του πρώην στρατοπέδου Παύλου Μελά στους πολίτες. Όλοι αυτοί οι αγώνες δόθηκαν και δίνονται μέσα από άμεσες διαδικασίες όπου όλοι συμμετέχουν ισότιμα.
Απέναντι στην ψήφο μπορούμε να αντιτάξουμε
την άμεση δημοκρατία, τη συμμετοχή και τη συλλογικότητα.
την άμεση δημοκρατία, τη συμμετοχή και τη συλλογικότητα.
Το blog της συνέλευσης εδώ
δηλαδη οι ανοικτες συνελευσεις ειναι κατα των εκλογων και κατ επεκτασιν και εναντια στους πολιτικαντιδες οπου θετουν υποψηφιοτητα για βουλευτες(μελλοντικοι εξουσιαστες;)
ΑπάντησηΔιαγραφήή να χαμε να λεγαμε ειστε και εσεις και μολις βρουμε ευκαιρια τρυπωνουμε σε κανα κομμα και βαζουμε υποψηφιοτητα προβαλλοντας και την πολιτικη μας δραση σε κοινωνικες διεργασιες οπως η συνελευση;
για του λογου το αληθες στο παραπανω μυνημα δειτε και αυτο το μηνυμα
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.syriza.gr/ypopsifioi-2009/polatsidis-filippos
Οι περισσότερες ανοιχτές συνελεύσεις δεν στρέφονται άμεσα ενάντια στις εκλογικές και εξουσιαστικές δομές. Μάλιστα απαρτίζονται από άτομα με πολύ διαφορετικές μεταξύ τους καταβολές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ότι η συνελευσιακή διαδικασία αποκλείει την οποιαδήποτε ιεραρχία δεν δίνει το δικαίωμα να απαγορεύσουμε τη συμμετοχή σε άτομα που ψηφίζουν ή θέτουν υποψηφιότητα.
Σ' αυτά τα πλαίσια ο καθένας εκπροσωπεί τον εαυτό του κι αυτές οι ομάδες υφίστανται αυτόνομα και ανεξάρτητα από τις υπόλοιπες συλλογικότητες, άσχετα με τη δράση των συμμετεχόντων έξω από τη συνέλευση.
απο τη μια εχουμε ενα κειμενο αντι-εκλογικο στο μπλογκ μιας ανοικτης συνελευσης και απο την αλλη εχουμε μελη της ανοικτης συνελευσης να συμμετεχουν στις εκλογες(και να ζητανε τη ψηφο μας προπαγανδιζοντας την συμμετοχη τους σε ανοικτες συνελευσεις)
ΑπάντησηΔιαγραφήσυμπερασμα;
εκει στην καλαμαρια μαλλον χασατε την μπαλα